Lazarini

Lazarini h..., vel de Lazzarini, rodzina włoskiego pochodzenia, zamieszkująca w XVIII wieku w Wenecji. 

Otrzymali prawo nowego szlachectwa w Rosji w 1800 r., zaś przyznanie dziedzicznego szlachectwa w Królestwie Kongresowym z zasady stopnia oficerskiego ich przodka.

Alfred oraz nieznany z imienia Lazarini brali udział w powstaniu styczniowym 1863 r., obaj polegli. 

• GUSTAW Gwil Dawid Lazarini (ok. 1820-po 1857), s. Piotra i Brygidy Mierzyńskiej, wojskowy, służył w armii carskiej; otrzymał 1857 r. przyznanie dziedzicznego szlachectwa w Królestwie Kongresowym z zasady stopnia oficerskiego ich ojca, zapisany do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział sandomierski, bez przedstawienia herbu (Urus.; Sęcz.); ż. (1842 Sandomierz) Laura Andruszewicz (ok. 1820-po 1842); ślub w katedrze sandomierskiej, miejscowość: Sandomierz (MK Sandomierz: NMP Katedra).  

 

• JULIA Lazarini (ok. 1820-po 1850); w aktach także: Lazzarini; zamieszkała 1844 r. Szydłowiec, obecnie pow. Szydłowiec (MK Warszawa: św. Andrzej); m. (ok. 1840) Ludwik Szteinbok (ok. 1820-po 1850); pisany także Steinbok, Stejnbok; dzieci: 1/ Leopold (ok. 1844-4 V 1865), ur. Szydłowiec, zm. Warszawa, lat 21, kawaler (MK Warszawa: św. Andrzej); 2/ Ludwik (ok. 1850-po 1875), voto (1875 Warszawa) Maria Chmielewska (ok. 1855-po 1875), c. Walentego i Franciszki Oliwier (MK Warszawa: św. Barbara) – Szteinbok.

 

Źródła: Sęcz.; Urus. t. 8/310.