Kurakowski

Kurakowski h. Kur (oraz h. Ślepowron), na Podlasiu. Pierwotnie mieli nazwisko Kur (chyba także Kurka), które dopiero w końcu XVII wieku zmienili na Kurakowski. Zdaje się, że niektórzy Kurakowscy przeszli do herbu Ślepowron. 

Jan Kur vel Kurakowski h. Ślepowron opłacał 1581 r. pobór ze wsi Hryniewicze, w ziemi bielskiej (Wittyg). Mikołaj, ożeniony z Anną Majkowską, wymieniony w aktach ostrołęckich 1585 r. Aleksander, podpisał elekcję 1697 r. z woj. sandomierskim. Stanisław Kur vel Kurakowski, wiceregent chęciński, dziedzic dóbr Żupniów 1744 r. Joachim, urzędnik celny w Zawichoście 1854 r.

Kurakowscy herbu Kur zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862, zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział sandomierski.

Herb — w polu czerwonym kogut biały stojący w prawo.
 

• APOLONIA Scholastyka Kurakowska h. Kur (1803-1835), s. Władysława i Marianny Kruszewskiej (Krusiewskiej); ur. Sanktuarium Popowo, parafia Popowo Kościelne, pow. Wyszków, chrz. 1804, uwagi: „famati” (MK Popowo), zm. Warszawa, lat 35, uwagi: mąż Fryderyk Niedzielski (MK Warszawa św. Andrzej); m. (26 I 1825 Warszawa) Fryderyk Wacław Niedzielski (ok. 1800-po 1835), s. Mateusza i Katarzyny Ostrowskiej (MK Warszawa: ASC Cyrkuł III).
 

• JOACHIM Józef Kurakowski h. Kur (19 III 1819-po 1854), s. Władysława i Marianny Kruszewskiej, urzędnik komory celnej w mieście Zawichost 1854 r.; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym 1854 r. z herbem Kur, jako prawnuk Stanisława, dziedzica wsi Zapniów, pow. Przysucha, w 1744 r.; zapisany do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział sandomierski (Bon.; Sęcz.); ur. prawd. Warszawa; ż. (26 XII 1842 Warszawa) Balbina Gąsiorska (ok. 1820-po 1842), c. Józefa i Ewy NN.; ślub w parafii św. Krzyża, uwagi: ona wdowa 1v. Ferdynand Baraniecki (MK Warszawa: św. Krzyż).

Źródła: Bon. t. 13/200; Sęcz.; Urus. t. 8/211; T. Gajl, Herbarz polski.