Czołczyński

Czołczyński h. Łodzia, vel Czałczyński, Ciołczyński, Ciałczyński, Całczyński etc., wyszli ze wsi Czołczyn, w parafii Lutomiersk, w dawnym pow. szadkowskim (łaskim), obecnie pow. Pabianice. 

Danielecki

Danielecki h. Dangiel (in. Dangiel II), vel Danilecki, pochodzą prawdopodobnie od Danieleckich herbu Półkozic.

Daniłowski

Daniłowski h. Sas, jak się wydaje, wyszli ze wsi Daniłowo, w dawnym pow. różańskim, obecnie pow. Ostrołęka, parafia Goworowo, a ich pierwotnym herbem był Powała-Ogończyk.

Daniszewski

Daniszewski h. Rudnica odm. (in. herb własny), vel Daniszowski, według Niesieckiego, byli w pow. radomskim. 

Daszewski

Daszewski h. Mścigniew, vel Daszeski, stanowią być może odgałęzienie Daszewskich herbu Junosza. 

Dąbkowski

herb Korczak

herb Półkozic

Dąbkowski h. Korczak, vel Dąmbkowski, Dombkowski, etc., według dawnych herbarzy, pochodzą od Boratyńskich, a nazwisko swe wzięli od wsi Dąbkowice, albo Dubkowice, w ziemi przemyskiej, w parafii Rokitnica.

Deboli

Deboli h. własnego (in. Deboli, Dwa lwy), vel Debuli?, Debeaulieu, właściwie de Beaulieu, rodzina pochodzenia francuskiego, otrzymała indygenat w Rzeczypospolitej 1662 r. (Con.).

Dekański

Dekański h. Sas, rodzina zamieszkała na Rusi Czerwonej. Niektórzy jej członkowie przenieśli się m.in. do woj. lubelskiego.

Deskur

Deskur h. własnego (in. Deskur, Góra złotoskalista, Złota skała), vel Descour, właściwe nazwisko Descours, szlachta francuska, pochodząca z regionu Pikardia, w północno-wschodniej Francji. Otrzymali indygenat w Rzeczypospolitej 1764 r. (Vol. Leg.).

Dobraczyński

Dobraczyński h. Korczak, rodzina czerwonoruska, pisali się „z Dobraczyna”. 

Dobrosławski

Dobrosławski h. Nałęcz, pisali się „z Dobrosławia”, wsi w pow. wieluńskim, parafia Lututów.

Domagalski

Domagalski h. Bończa, w Wielkopolsce, gdzie mieli posiadać dobra Szyszkowo, w woj. poznańskim.

Doufrene

Doufrene, vel Doufren, Dufren, Duffren, rodzina zapewne pochodzenia francuskiego.

Drabikowski

Drabikowski h. Trzy kosy, vel Drobikowski, w Małopolsce, ich pierwotnym nazwiskiem jest zapewne Drabik. 

Drake

Drake h. Drake (herb własny), rodzina pochodzenia angielskiego, osiedlona początkowo w Wielkopolsce 1796 r. (Urus.). 

Do tej samej rodziny miał podobno należeć Franciszek Drake (zm. 1596), słynny pirat, a później korsarz i admirał angielski, nobilitowany 1581 r. Ledebur wymienia dwie rodziny szlacheckie – Drache oraz Drahe, pierwszą pochodzącą z Turyngii, a drugą z Hesji, obie w XVIII wieku zamieszkałe także w Prusach. 

Jan Ryszard Drake, urzędnik państwowy, komisarz ekonomiczny przy Komisji rządowej przychodów i skarbu, otrzymał prawo nowego szlachectwa w Królestwie Kongresowym 1837 r. Został zapisany do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział kielecki, bez przedstawienia herbu.

• GABRIELA Konstancja Aleksandra Drake h. wł. (29 I 1819-po 1862), c. Jana Ryszarda i Józefy Heppen; ur. Krzeszowice, pow. Kraków, chrz. 1819 r. w parafii ewangelickiej (MK Kraków: św. Marcin); m. (1862 Częstochowa) Antoni Michalski (ok. 1810-po 1862), s. Wojciecha i Jadwigi Kowalskiej; ślub w parafii św. Zygmunta, uwagi: on wdowiec (MK Częstochowa: św. Zygmunt).

• JAN Ryszard Drake h. wł. (ok. 1770-1850), s. Rogera i NN., poseł na sejmy krakowskie, urzędnik ekonomiczny w Królestwie Kongresowym od 1816 r.; osiedliwszy się w Wielkopolsce około 1796 r., został zarządzającym majątkami hr. Potockich; jako urzędnik „odznaczył się prawością i gorliwością w służbie”; otrzymał prawo nowego szlachectwa w Królestwie Kongresowym 1837 r., z zasady posiadanego Orderu św. Włodzimierza; nabył też majątek ziemski Blanowice (obecnie część miasta Zawiercie), w ówczesnej guberni kieleckiej; zm. Częstochowa (Urus.; Sęcz.); ż. (ok. 1810) Józefa Ludwika Fryderyka de Heppen h. wł. (5 III 1786-po 1830), c. Adama Augusta (Augustyna) i Antoniny Rottermund; ur. Kraków-Kleparz, chrz. 1786; w aktach pisana także: Józefa Hepen (MK Kraków: św. Florian); dzieci: ponad 20-ścioro, m.in. Ludwik, Jan, Alfons, August, Karolina, Gabriela, Wanda, Izabela, Cecylia, Rozalia.

Źródła: Enc. Szl. t. 5/141; Led. t. 1/179, t. 3/240; Sęcz.; Urus. t. 3/243-244; T. Gajl, Herbarz polski online.

Dwojakowski

Dwojakowski h. Sas, vel Dwojakoski, na Mazowszu, Podlasiu i w Lubelskiem. Pochodzą zapewne od Dwojaków (Dwojak).

Dymowski

Dymowski h. Tępa podkowa, na Podlasiu i woj. lubelskim. 

Dyski

Dyski h. Korab, na Podlasiu, w ziemi mielnickiej. 

Dziubandowski

Dziubandowski h. Pogoń (in. Pogoń IV, Pogonia), vel Dzibandowski, na Wołyniu.

Dziubiński

Dziubiński h. Dołęga, vel Dziubieński, Dzióbiński, na Mazowszu i w Sandomierskiem, pisali się „z Dziubina”. 

Egersdorf

Egersdorf h. własnego (in. Egersdorf, Poraj odm.), vel Egersdorff, Egerzdorf, Egiersdorf, Egiersdorff, Egierszdorff etc., rodzina pochodzenia niemieckiego, w woj. lubelskim. Otrzymali szlachectwo na sejmie 1790 r. Dyplom wydano im w 1791 r. (Sig.).

Eminowicz

Eminowicz h. Dołęga, rodzina zapewne pochodzenia ormiańskiego. Byli uznawani za szlachtę już przed 1780 r.  

Eksner

Eksner h. Samson, vel Exner, rodzina wywodząca się być może z mieszczan poznańskich. W XIX wieku zamieszkiwali w dawnym woj. sandomierskim.

Rychlewicz

Rychlewicz h. Pobóg, w W. Ks. Litewskim.

Rudolf

Rudolf h. Rudolf (in. herb własny), na Litwie i Wołyniu.

Finke

Finke h. Ostoja odm. (in. Finke, Fincke, Finkenthal), vel Fincke de Finkenthal, nobilitowani w Galicji 1805 r. w osobie Beniamina Finke. Używali przydomku (de) Finkenthal.

Rolbiecki

herb Rolbiecki I

herb Rolbiecki II

Rolbiecki herbu Rolbiecki I oraz Rolbiecki II (herb własny, inaczej Rolbeck albo Sas odm.), vel Rolbieski, Rolbicki, rodzina pruska, właściwe jej nazwisko von Rolbeck. Pisali się „z Glisna”.

Fink

herb Ostoja pruska

herb  Fink (własny)

Fink h. Ostoja odm. (inaczej Ostoja pruska), oraz h. Fink (herb własny), vel Finck, Finek, Finko, z ziem pruskich przenieśli się do innych województw Rzeczypospolitej. 

Frank

Frank h. Jelita odm. (in. Geometer, Jelita Franka), vel Franck, rodzina pochodzenia włoskiego, osiadła w Rzeczypospolitej.

Leo

Leo, vel Leo de Löwenmuth, w Małopolsce, skąd przenieśli się m.in. do Warszawy. 

Frejer

Frejer h. Jerzysław, vel Freyer, Freier, Frajer, rodzina niemieckiego pochodzenia, wywodzili się najpewniej z Frankfurtu. 

Fritsch

herb Fritsch (Frycz)

Ostr. nr 750

herb Fritsche

Ostr. nr 751

Fritsch h. Fritsch (herb własny), vel Frytsch, Frycz, Fritsche, Frytsche, rodzina indygenowana w Polsce, wywodząca się z Saksonii.

Fryderycy

Fryderycy h. Lotaryńczyk, vel Friderici, Frederici, mylnie czasem pisani Fryderycky, nobilitowani w Rzeczypospolitej pod koniec XVIII wieku. Sądząc po nazwie herbu, pochodzą z Lotaryngii.

Gacki

herb Ślepowron

herb Korwin

Gacki h. Ślepowron (in. Bujny), później h. Korwin, vel Korwin-Gacki, Komar-Gacki, Gadzki, Gaciński, Gacieński, Gaczyński, Gaczeński, na Mazowszu i Podlasiu. Stanowią odgałęzienie rodu Bujnów (Bujno, Buyno). Niektórzy używali przydomku Komar (Komor). 

Galera

Galera h. Galera (herb własny), vel Gallera, Galler, rodzina pochodzenia włoskiego, szlachta miediolańska. 

Gano

Gano h. Rawicz, vel Gano-Lipski, Gano-Lipiński, właściwie Gan, stara rodzina w ziemi chełmskiej. Zdaje się, że niektórzy zmienili nazwisko na Ganowicz.

Garbolewski

Garbolewski h. Sulima, w Łęczyckiem, na Mazowszu, Podlasiu i na Litwie.

Gawkowski

Gawkowski h. Ślepowron, oraz h. Jastrzębiec, vel Gawecki, Gawęcki, na Mazowszu, w pow. łomżyńskim. Są jednego pochodzenia  z Sypnniewskimi (Sipniewskimi) i Czartoszewskimi herbu Ślepowron.

Geppert

herb Geppert

herb Kotwica

Geppert h. Geppert (in. herb własny) oraz h. Kotwica, vel Kotwic-Geppert, Gieppert, Geppart, rodzina pochodzenia mieszczańskiego, nobilitowana w Rzeczypospolitej; używała herbów Geppert i Kotwica. 

Gerhardt

Gerhardt h. Sybilla, vel Gerhard, rodzina pochodzenia niemieckiego, wywodząca się z Księstwa Reuss, w Turyngii.

Gerlee

Gerlee h. Pelikan, vel Gerlée, Gerle, rodzina zapewne francuska, osiedlona w Niemczech, następnie w Wielkopolsce.

Gerlicz

Gerlicz h. Jerlicz (in. Lis odm., herb własny), vel Gierlicz, właściwie Jerlicz, mają być odgałęzieniem znanej rusko-kijowskiej rodziny Jerliczów, z której niektórzy zmienili nazwisko na Gerlicz. 

Giecewicz

Giecewicz h. Kościesza, vel Gieczewicz, w W. Ks. Litewskim.

Gierszt

Gierszt h. Gierszt (in. herbu własnego), vel Gerszt, Görst, Goerscht, rodzina pochodzenia niemieckiego.