Pęza

Pęza h. Ślepowron, vel Pęsa, Pensa, Penza, rodzina podlaska, której majątkiem gniazdowym jest wieś Pęzy (Pęsy), inaczej Penzy, w parafii Sokoły, pow. Wysokie Mazowieckie, obecnie woj. podlaskie. Od Pęzów wywodzą się Pęscy herbu Ślepowron.

Stawirej

Stawirej h. Jelita, vel Stawirey, Stawierej, Stawerej, drobna szlachta w ziemi bielskiej. Występują w aktach od XVI wieku. Niektórzy zmienili nazwisko na Stawirejski.

Illustrowski

Illustrowski h. nieznanego, vel Ilustrowski, Illustrowicz, na Litwie, w ks. żmudzkim.

Ines

Ines h. własnego (in. Trzy gwiazdy), vel Ines de Leon, de Innes, de Inez, rodzina szlachecka w ziemi lwowskiej 1782 r. 

Irzykowicz

Irzykowicz h. Leliwa, vel Monwid-Irzykowicz, Irzykiewicz, Jerzykowicz, brali przydomek Monwid (albo Mondwid, Montwid), mający wykazywać, że pochodzą od Monwida, który przyjął na zjeździe w Horodle za herb Leliwę. 

Iwanowski

Iwanowski h. Rogala (odm.), vel Biberstein-Iwanowski, rodzina podlaska, znana od XV wieku. Wywodzą się zapewne ze wsi Iwanów, w parafii Zbuczyn, w dawnym pow. łukowskim, obecnie pow. Siedlce – tej samej, z której według Niesieckiego, mieli wyjść Iwanowscy herbu Łodzia.

Jabłoszewski

Jabłoszewski h. Prus I, na Mazowszu, Podlasiu oraz w W. Ks. Litewskim, w pow. kobryńskim.

Jagielski

Jagielski h. Łabędzik, otrzymali na sejmie 1790 r. szlachectwo wraz z herbem nazwanym Łabędzik. Józef, major wojsk koronnych 1789 r. 

Jahołkowski

Jahołkowski h. Ślepowron (oraz h. Korwin), vel Korwin-Jahołkowski, licznie rozrodzeni na Podlasiu oraz w przyległych powiatach w W. Ks. Litewskim. 

Jałowiecki

Jałowiecki h. Łodzia, vel Jałowicki, Jełowicki, w Wielkopolsce, skąd się przenieśli do innych województw.

Janecki

Janecki h. Rola, vel Janicki, jedna rodzina z Janickimi herbu Rola, z Janic, w pow. łęczyckim, parafia Witonia. 

Janikowski

Janikowski h. Jastrzębiec, rodzina małopolska, wyszli ze wsi Janikowice, w pow. opoczyńskim, parafia Dąbrowa, gdzie dziedziczyli w latach 1412-1577. Są jednego pochodzenia z Mojskimi tego herbu.

Horczak

Horczak h. Hurko, vel Orczak, właściwie Gorczak, w W. Ks. Litewskim. 

Januszewski

 

Januszewski h. Łada, vel Januszowski, z Januszewa, w pow. sochaczewskim.

Januszowicz

Januszowicz h. Kłośnik, vel Januszewicz, Januszowski, rodzina krakowska, nobilitowana w XVI wieku.

Jasiukowicz

Jasiukowicz h. Jasieńczyk, vel Jasiukiewicz, w W. Ks. Litewskim.

Jaśkowski

Jaśkowski h. Jasieńczyk, vel Jaszkowski, możliwe, że wyszli ze wsi Jaśkowo, inaczej Jaszkowo, których znajduje się kilka – w Wielkopolsce oraz na Kujawach. 

Jawornicki

Jawornicki h. Gozdawa, rodzina małopolska, której gniazdem jest zapewne Jawornik, w parafii Niebylec, pow. Strzyżów, obecnie woj. podkarpackie.

Jedliński

Jedliński h. Nabram (in. Nabra), vel Jedleński, pisali się „z Jedlna”. Wyszli ze wsi parafialnej Jedlno, w dawnym woj. sieradzkim, obecnie pow. Radomsko.

Jodko

Jodko h. Lis, vel Jodko-Narkiewicz, Jotko, dawniej Jedko, przydomku Narkiewicz, w W. Ks. Litewskim oraz w Inflantach Polskich.

Jodłowski

Jodłowski h. Bończa, rodzina małopolska, za czasów Niesieckiego zamieszkują w woj. krakowskim. 

Jurski

Jurski h. Ślepowron, vel Jórski, przydomku Grzymała, nazwisko wzięli od wsi Jurzec Wielki, w ziemi wiskiej, parafia Dobrzyjałowo, obecnie pow. Łomża. Miał podobno istnieć także Jurzec, w ziemi ciechanowskiej (Bon.).

Jurczewski

Jurczewski h. Drogoskaz, vel Jurczeski, w W. Ks. Litewskim i na Podlasiu. Wywodzą się z bojarów królewskich. 

Juszkiewicz

Juszkiewicz h. Ślepowron, vel Korwin-Juszkiewicz, Juśkiewicz, Juskiewicz, czasem Juszkowicz, rodzina wywodząca się z dawnych bojarów litewskich (żmudzkich).

Juściński

Juściński h. Ślepowron, vel Juszczyński, gniazdem tej rodziny jest zapewne Podlasie, skąd niektórzy przenieśli się później na Wołyń. 

Kalicki

Kalicki h. Dołęga, vel Kaliski, na Podlasiu, w ziemi mielnickiej. Ich właściwym nazwiskiem jest Kaliski, a majątkiem gniazowym wieś o tej samej nazwie. 

Karęga

Karęga h. własnego, vel Karenga (błędnie: Karengo), w W. Ks. Litewskim, w pow. oszmiańskim. Pisali się z przydomkiem „de Quarto”. 

Karoński

Karoński h. Syrokomla, vel Syrokomla-Karoński, Koroński, ich pierwotnym nazwiskiem było zapewne Karoń. 

Karwacki

Karwacki h. Jastrzębiec (in. Bolesta), oraz h. Łabędź, pisali się „z Karwacza”, a ich gniazdem jest wieś Karwacz, w ziemi ciechanowskiej, w pow. przasnyskim, parafia Przasnysz. Jedna gałąź osiedliła się w woj. wileńskim.

Karwosiecki

Karwosiecki h. Lubicz, vel Karwosicki, pisali się z Karwosieka, a ich gniazdowym majątkiem był Karwosiek, w pow. płockim. 

Keudel

Keudel h. własnego, vel Keudell, Keydel,  Keydell, Kejdel, Kejdell, Keidel, Kajdel, etc., rodzina pochodzenia niemieckiego, według Ledebura, wywodząca się z Turyngii i Hesji, osiedlona w Prusach i na Litwie.

Kiernicki

Kiernicki h. Kierdeja, w województwie ruskim. 

Kiersz

Kiersz h. Leliwa, na Podlasiu i na Litwie. Jan Kiersz, burgrabia grodzki mielnicki 1740 r.

Kiewlicz

Kiewlicz h. Leliwa, na Litwie, a także w woj. wołyńskim i kijowskim. Wywodzą się z bojarów litewsko-ruskich. Jedna linia pisała się z Biesiad. Ich majątkiem gniazdowym są zapewne Kiewliszki, w pow. oszmiańskim, na których dziedziczyli jeszcze w XIX wieku. Jest i druga wieś tej nazwy, w pow. trockim.

Kilarski

Kilarski h. Sulima, vel Kielarski, na Podlasiu i na Wołyniu. Możliwe, że pierwotnie nazywali się Kilar albo Kielar (Keller). 

Kiniorski

Kiniorski h. Prawdzic, w Małopolsce. Ich pierwotnym nazwiskiem było Kinior. Słowo „kinior” w języku staropolskim oznaczało chleb razowy.

Kiwerski

Kiwerski h. Jastrzębiec, vel Kiwerecki, Kiwierecki, Kiwirecki, Kiewerecki, ród wołyński. Ich majątkiem gniazdowym są Kiwerce, inaczej Kiewerce (Kiwirce), w pow. łuckim, dzisiaj miasto i stolica rejonu.

Klamborowski

Klamborowski h. Jastrzębiec, vel Klemborowski, Klęmborowski, Klęborowski, błędnie Klambrowski, Klembrowski, w dawnym woj. brzeskim kujawskim. Wyszli z nieznanej dziś wsi Klęborowo, inaczej Klemborowo (Klamborowo), zapewne w ziemi dobrzyńskiej lub na Kujawach.

Imbra

Imbra h. Pelikan, w W. Ks. Litewskim. Nazwisko pisano często błędnie, jako Imbar.

Lindsay

Lindsay h. Balcarasse (inaczej Balkaras), vel Lindsay of Balcarres, rodzina szkocka, osiadła w Polsce już w XVIl wieku, z której Jakub był kupcem w Poznaniu 1651 r. 

Kleczkowski

Kleczkowski h. Cholewa, na Mazowszu. Uruski wyprowadza ich z Kleczkowa, w ziemi chełmińskiej, jednak nie ma tam żadnej wsi o tej nazwie (SGKP). 

Klichowski

Klichowski h. Doliwa, vel Klechowski, wyszli z tego samego Klichowa, w pow. kaliskim, co Klichowscy herbu Trąby. Możliwe, że stanowią z nimi jedną rodzinę. Wymienia ich w swoim Herbarzu Paprocki 1584 r.

Klimowicz

Klimowicz h. Kościesza, w W. Ks. Litewskim, w pow. wiłkomierskim. Ich gniazdem rodzinnym jest być może wieś Klimowicze, w dawnym w woj. brzeskim litewskim.

Gawart

Gawart h. Półkozic, vel Gawartowski, ze wsi Prusy i Wola Gawartowa, w parafii Pawłowice, w ziemi sochaczewskiej, dawny pow. błoński, obecnie pow. Sochaczew. Niektórzy zmienili nazwisko na Gawartowski. Prawdopodobnie ci Gawartowie zwani byli także Gewartami, Gewertami, Gowartami, Gewartowskimi i Giewartowskimi.

Pinoci

Pinoci h. Nałęcz odm., vel Pinocci, Pinoczi, Pinocki, rodzina kupiecka z Włoch, osiedlona w Warszawie, otrzymali indygenat w Polsce.

Kobylski

Kobylski h. Kościesza, pisali się Kobylina, w pow. grójeckim i dziedziczyli tam już w początkach XV stulecia.

Buczeń

Buczeń h. Ślepowron, vel Buceń, później zapewne także Buczyński, już w 1563 r. są na Podolu. Starosta barski Herburt, nadał wieś Bucznie (Buczeń, Buceń), należącą do tegoż starostwa, Teodorowi Czarnocie, Josipowi, Lazarowi i Stefanowi Buczniowiętom. Nadanie to potwierdził Zygmunt August w 1563 r. 

Kochnowski

Kochnowski h. Ślepowron, są w XVII wieku w ziemi chełmskiej. Stanowią, być może, odgałęzienie Korwin-Kochanowskich.

Koczowski

Koczowski h. Lubicz, vel Koczewski, Kocowski, z Koczowa, w ziemi chełmskiej. Wieś Koczów, pod koniec XIX wieku, należała do pow. chełmskiego, gminy Żmudź, parafii Kumów (SGKP). Obecnie należy do gminy Kamień (Wikipedia).

Kodrębski

Kodrębski h. Poraj (in. Róża), vel Kodrembski, Kodrąbski, Kodrąmbski, Kodrombski, Kodrępski, w ziemi sieradzkiej, wymienia ich Paprocki 1584 r.