Jasiukowicz

Jasiukowicz h. Jasieńczyk, vel Jasiukiewicz, w W. Ks. Litewskim.

Potomkowie Piotra Jasiukowicza, syna Jana, towarzysza chorągwi husarskiej, dziedzica 1604 r. dóbr Dyrwoniszki, w pow. oszmiańskim, dowiedli swego szlachectwa 1812 r. w Wilnie.

Jasiukowiczowie vel Jasiukiewiczowie herbu Jasieńczyk wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862, zapisani zostali do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział kielecki.

• ANTONI Jasiukowicz h. Jasieńczyk (ok. 1789-po 1839), s. Andrzeja i Teresy Danielkiewicz, właściciel wsi Myszkowice, w pow. olkuskim; wylegitymował się ze szlachectwa w 1832 r., w ówczesnej guberni wileńskiej, oraz Królestwie Kongresowym 1839 r., z herbem Jasieńczyk, zapisany został do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział kielecki (Bon.; Urus.; Sęcz.); ż. (25 XI 1820 Ulina Wielka) Barbara Ostaszewska h. Ostoja (ok. 1796-po 1832), c. Walentego i Barbary Pinoci h. wł. (Pinocci, Pinocy); ślub w parafii Ulina Wielka, pow. Miechów, miejscowość Ulina Wielka, uwagi: on kawaler lat 31, ona panna lat 24 (MK Ulina Wielka); dzieci: Andrzej, Apolinary, Ludwik (August), Franciszka, Józef, Włodzimierz.

• FRANCISZKA Ksawera Barbara Marianna Jasiukowicz h. Jasieńczyk (ur. 1828), c. Antoniego i Barbary Ostaszewskiej h. Ostoja; ur. Koziegłowy, pow. Myszków, obecnie woj. śląskie, chrz. 1828 (MK Koziegłowy: św. Maria Magdalena).

Źródła: Bon. t. 8/307; Sęcz.; Urus. t. 6/12-13.