Jodko

Jodko h. Lis, vel Jodko-Narkiewicz, Jotko, dawniej Jedko, przydomku Narkiewicz, w W. Ks. Litewskim oraz w Inflantach Polskich.

Ich majątkiem gniazdowym były Jodki vel Jodkowskie, w pow. lidzkim. Jerzy Jedko, miecznik litewski i namiestnik mejszagolski 1514, kuchmistrz litewski 1517. Jerzy Jodko, wojski brzeski, odstąpił 1544 r. dom pod zamkiem w Wilnie Zygmuntowi Augustowi (Metr. Lit.). Córka jego, Anna, była żoną Stanisława Krasickiego, kasztelana przemyskiego 1595 r. 

Franciszek, cześnik inflancki 1738. Jerzy Antoni, krajczy lidzki 1738. Józef, skarbnik i poseł inflancki, podpisał elekcję Stanisława Augusta 1764 r. Jerzy, dziedzic Horodnej, stolnik lidzki i patron Trybunału W. Ks. Litewskiego 1745 r., podkomorzy i deputat ha Trybunał litewski 1752 r., w końcu marszałek lidzki 1770 r. i kawaler Orderu św. Stanisława 1774 r. 

Teodor Jodko-Narkiewicz, z powiatu lidzkiego, przeniósł się do woj. połockiego i tam mieszkali jego potomkowie. Eustachy i Jerzy Jodkowie, ziemianie połoccy, sprzedali 1670 r. Jezuitom połockim część Horek, Kasperowszczyzny i Lubicz.

Jodkowie wylegitymowali się ze szlachectwa w XIX wieku przed Deputacją Wywodową wileńską, oraz w guberni grodzieńskiej, a w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862, bez wskazania herbu, zapisani zostali do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej.

Genealogia 
(osób: 70)

 

Adela Jodko-Narkiewicz
(1870-1937)

 

• ADELA Maria Teodora Jodko-Narkiewicz h. Lis (1870-2 V 1937), c. Antoniego i Heleny Czosnowskiej h. Pierzchała; zm. Warszawa, lat 67, poch. cm. Powązkowski (Bon.; MK Warszawa-Mokotów: św. Michał; Cm. Pow.); m. (1894 Warszawa) Hieronim Kazimierz Kieniewicz h. Rawicz (1867-1925), s. Hieronima, marszałka szlachty pow. mozyrskiego, i Jadwigi Horwatt h. Pobóg, właściciel dóbr Bryniewo, w gubernii mińskiej (PSB); ślub w parafii św. Antoniego (MK Warszawa: św. Antoni).

 

 

dr Jakub Jodko-Narkiewicz
(1848-1905)

 

 

 

Witold Jodko-Narkiewicz
(1864-1924)
 

 

• ANTONI Jodko-Narkiewicz h. Lis (1843-20 VII 1892), s. Jerzego i Adeli Zaleskiej h. Prawdzic, honorowy sędzia pokoju powiatu ostrogskiego, miłośnik sztuki; właściciel dóbr Wolica, pow. starokonstantynowski; ur. Bębnówka Wielka, pow. płoskirowski, gub. podolska, zm. Wolica, lat 49, poch. Czarny Ostrów (Bon.; PSB t. 11/251); ż. (ok. 1869) Helena Czosnowska h. Pierzchała (ok. 1848-8 IX 1935), c. Jacka (Jacentego) i Natalii Żeromskiej h. Bończa; zm. Warszawa, lat 87 (MK Warszawa: św. Aleksander); 2v. hrabina Ledóchowska; dzieci: Adela, Zofia.
 

Źródła: Bon. t. 9/68-71; Nies.; Sęcz.; Urus. t. 6/92-93; Wikipedia: 1, 2.