Klimowicz

Klimowicz h. Kościesza, w W. Ks. Litewskim, w pow. wiłkomierskim. Ich gniazdem rodzinnym jest być może wieś Klimowicze, w dawnym w woj. brzeskim litewskim.

Wywód szlachectwa Klimowiczów z 1804 r., przeprowadzony przed deputacją szlachecką wileńską, wspomina żyjącego na początku XVII wieku Krzysztofa Klimowicza, dziedzica na Antokolu, w woj. wileńskim, pow. wiłkomierskim. 

Michał Klimowicz, cześnik smoleński 1729. Antoni, cześnik wiłkomierski 1746 r. Józef, sędzia pokoju powiatu szydłowskiego 1816 r., radca wojewódzki krakowski 1818 r., dziedzic dóbr Zbludowice. Onufry, chorąży wiłkomierski, prezydent sądu powiatowego wiłkomierskiego 1830. Ignacy, proboszcz parafii prawosławnej w Radomiu 1857 r.

Klimowiczowie herbu Kościesza podpisali elekcję króla Augusta II w 1697 r. z woj. wileńskim, wylegitymowali się ze szlachectwa 1804 r.

Genealogia
(osób: 46)

 

• ANDRZEJ Klimowicz h. Kościesza (1726-po 1762), s. Michała i Marianny Jankowskiej, cześnikowicz smoleński, właściciel po ojcu dóbr Pińczyce, w księstwie siewierskim, parafia Koziegłówki, pow. Myszków, obecnie woj. śląskie; w aktach także: Jędrzej Klimowicz; ur. Kielce (Bon.; MK Koziegłówki); ż. (1750 Luborzyca) Konstancja Straszewska (ok. 1730-po 1762); ślub w parafii Luborzyca, pow. Kraków (MK Luborzyca); dzieci: Michał, Katarzyna, Józef (Michał Józef Franciszek), Konstancja.

 

 

• ELŻBIETA Klimowicz h. Kościesza, voto Czechowicz (11 X 1831-po 1857), s. Ignacego i Julianny Olifirowicz; wylegitymowana ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym 1850 r. z herbem Kościesza, zapisana do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział sandomierski (Sęcz.); m. (ok. 1850) NI. Czechowicz (ok. 1820-po 1857).

 

Źródła: Bon. t. 10/138-139; Sęcz.; Urus. t. 6/390.