Lazarini

Lazarini h..., vel de Lazzarini, rodzina włoskiego pochodzenia, zamieszkująca w XVIII wieku w Wenecji. 

Lebowski

Lebowski h. Gozdawa, stanowią zapewne jedną rodzinę z Chlebowskimi herbu Gozdawa z Chlebowa na Mazowszu. W XVII wieku widzimy ich w Wielkopolsce, później są także m. in. w ziemi stężyckiej, mielnickiej, w Prusach Zachodnich i woj. krakowskim. 

Lechowicz

Lechowicz h. Gryf, vel Lachowicz, na Litwie i Wołyniu. W XVII wieku zamieszkiwali także w woj. lubelskim, sandomierskim i na Podolu. Jerzy Wacław Lechowicz, dziedzic dóbr Butejki na Podolu 1688 r.

Lesisz

Lesisz h. Leszczyc, w Małopolsce i na Mazowszu. Lesiszowie herbu Leszczyc, potomkowie Krzysztofa, subdelegata grodzkiego sandomierskiego w 1789 r., wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862, zostali zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej, oddział podlaski. 

Leśkiewicz

Leśkiewicz h. Leśkiewicz (herb własny), vel Leszkiewicz, Leskiewicz, uzyskali nobilitację wraz herbem w Królestwie Kongresowym 10 VI 1823 r. Otrzymali też prawa nowego szlachectwa 1865 r., wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie 1838 r.

Lewański

Lewański h. Suchekomnaty, w Małopolsce, w XVIII wieku także w Wielkopolsce i ziemi sieradzkiej (Dw. Teki). Gabriel 1728 r. Jan 1735 roku (Wyr. Tryb. Lubel.). Józef, porucznik regimentu pieszego Potockiego starosty szczyrzyckiego 1778 r., sztabskapitan wojsk koronnych 1789 r. (Kancl., Sigil.).

Radke

wg Ostrowskiego

 

wg Gajla

 

Radke h. własnego, vel Radtke, Ratke, Rathke, Radeke, Radka etc., w Wielkopolsce i na ziemiach pruskich, późnej także w innych częściach Rzeczypospolitej.

Gockowski

Gockowski h. Prawdzic, vel Goćkowski, Goczkowski, z Goćkowy (Gozkowy), w pow. człuchowskim. 

Golian

Golian h. Chorąbała, oraz h. Dębno, Nałęcz, Paprzyca, Przerowa, Wczele, vel Goljan, Golyan, Golijan, licznie rozrodzeni, od XVI wieku zaczęli używać także nazwiska Goliański vel Goljański. 

Krzeczunowicz

herb Krzeczunowicz
(Wikipedia)

 

 

herb Krzeczunowicz
(Ostrowski)

 

Krzeczunowicz h. własnego, vel Krzeczonowicz, Kreczunowicz, Kreczonowicz, rodzina pochodzenia ormiańskiego, pisząca się „z Olejowa”. Zamieszkała w II połowie XVIII wieku w mieście Stanisławów oraz jego okolicach, w ówczesnej Galicji austriackiej.