Merecki

Merecki h. Szeliga, chyba w rzeczywistości Mareccy. Wątpliwe, czy 
jedni z Mireckimi, pochodzącymi od Magierów vel Magerów herbu Szeliga. Chociaż w dawnych herbarzach Mireckich wywodzą z Mircza w
ziemi sandomierskiej, to właściwym ich gniazdem jest wieś Mircze w woj. lubelskim, powiat Hrubieszów. W roku 1531 była to wieś w ziemi bełskiej, w parafii Nabros. W r. 1578 siedzieli tu na 3 działach Mireccy. Znani są też Meręccy na Litwie (Żern.). Leonard Merecki, chorąży pancerny 1730. Karol Józef, subdelegat grodzki piotrkowski 1771. Mereccy zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Z nich: Franciszek Romuald (1860-1922), meteorolog, astronom (PSB t.20). 


• JÓZEFA Merecka, Marecka (ok. 1819-1841), c. Pawła i Franciszki Wiśniewskiej; ur. prawd. Końskie, pow. Końskie, obecnie woj. świętokrzyskie (MK Jankowice Sandomierskie); m. (1839 Sandomierz) Ignacy Schuch (29 VII 1772-22 V 1864), s. Franciszka i Magdaleny Majerin; ur. Vacs, Węgry, zm. Sandomierz, lat 91 (PSB t. 36/15); ślub w katedrze sandomierskiej (MK Sando- mierz: NNMP, Katedra); 1v. żonaty z Matyldą Jacoby; dzieci: Stefania Józefa Szuch (1839-1917).

• PAWEŁ Merecki (1772-po 1830), s. Józefa Karola i Jadwigi Dzierzbickiej; zamieszkały prawd. Jankowice Sandomierskie in. Kościelne 1816, pow. Sandomierz; obecnie Jankowice stanowią integralną częścią wsi Dacharzów, woj. świętokrzyskie; jego syn wylegitymował się ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1851 r. z herbem Szeliga (Urus.; Szl. Król.; MK Jankowice Sandomierskie); ur. Piotrków Trybunalski, obecnie woj. łódzkie, chrz. 20 V 1772 (MK Piotrków Tryb.); ż. (26 II 1816 Jankowice Sandomierskie) Franciszka Wiśniewska (ok. 1795-po 1830), c. Kazimierza i Józefaty Milewskiej; ślub w parafii Jankowice Sand. (MK Jankowice Sandomierskie); dzieci: Józefa, Maria, Anna, Romuald, Samuel.

Źródła: Bork. Sp. 254; Pap.; Sęcz.; SGKP t.15 cz.2/338; Szl. Król.; Urus. t.10/315; Żern. t.2/75, 93.