Mioduszewski

Mioduszewski h. Ostoja vel Mioduszowski, licznie rozrodzona, drobnoszlachecka rodzina podlaska, której gniazdem jest wieś Miodusy in. Miodusze Wielkie, w parafii Jabłonka Kościelna, obecnie pow. Wysokie
Mazowieckie, woj. podlaskie. Początkowo Miodusy albo Miodusze, w XVI wieku zwane Starą Wsią, wzmiankowane są w dokumentach sądowych od 1471 r. W XIX wieku Miodusy były okolicą szlachecką składającą się ze wsi Miodusy Litwa, M. Perki, M. Stasiowięta, M. Stok, M. Wielkie. W 1827 r. było tam ogółem ponad 1000 mieszkańców. Mioduszewscy zakładali później nowe wsie z nazwą Miodusy. W ziemi bielskiej, obecnie pow. Siemiatycze, gmina Pierlejewo, powstały Miodusy Dworaki, M. Junochy, M. Pokrzywne i inne. Pierwotnym nazwiskiem Mioduszewskich, używanym przez nich w XV wieku, było Miodus albo Miodusz. Byli elektorami 1669 r. z ziemi drohickiej i woj. lubelskiego, 1697 r. z ziemi łomżyńskiej, 1733 r. z woj. podlaskiego, mazowieckiego i ruskiego, 1764 r. z ziemii drohickiej i mielnickiej. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Galicji 1839 r. oraz w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Inni wylegitymowali się w Cesarstwie Rosyjskim, zostali zapisani do ksiąg szlachty okręgu białostockiego. 
Genealogia
(osób: 418)

• ALEKSANDER Mioduszewski (1810-po 1847), s. Jerzego i Franciszki Kotowskiej, właściciel części wsi Lutostań, parafia Puchały, obecnie gmina Puchały, pow. Łomża, woj. podlaskie; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1847 r. z herbem Ostoja (Urus.; Szl. Król.); ur. Lutostań par. Puchały (MK Puchały); 1ż. (20 II 1832 Puchały) Apolonia Kołaczkowska (ok. 1820-1 IV 1844); 2ż. (24 VI 1844 Puchały) Tekla Konstancja Milewska (ok. 1820-po 1844).

• TERESA Mioduszewska (1784-4 II 1859), c. Cypriana i Apolonii Luto- stańskiej; zamieszkała we wsi Pęsy, na Podlasiu; ur. Lutostań, parafia Puchały, obecnie gmina Puchały, pow. Łomża, woj. podlaskie, zm. prawd. Pęsy (MK Puchały); 1m. (ok. 1800) Paweł Gacki (ok. 1780-po 1800); 2m. (5 IX 1817 Puchały) Benedykt Pęski (ok. 1780-po 1817).

Źródła: Bork. Sp. 254; Nies.; SGKP t.6/484; Szl. Król.; Urus. t.11/112-114; Żern. t.2/92.