Maruszewski

Maruszewski h. Mogiła (in. Mohyła), niektórzy z Maruszewskich herbu Rogala, zostali mylnie wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862 z herbem Mogiła. Do herbu Mogiła należeli
Mateusz i Tomasz, słynni z patriotyzmu i działań w obronie niezależności kraju 1794-1800 r., nobilitowani na sejmie 1790 r., oraz zamieszkali na Litwie, jak Maciej 1764 r. notowany w Vol. Legum, i Michał, syn Samuela, w guberni kowieńskiej 1804 r. (Urus.). 

 Tomasz Maruszewski

(1769-1838)

• TOMASZ vel Antoni Tomasz Maruszewski (1769-4 VIII 1838), s. Antoniego i Kunegundy NN., major wojsk polskich, jakobin, członek Kuźnicy Kołłątajowskiej w dobie Sejmu Czteroletniego, radykalny działacz insurekcji kościuszkowskiej, żołnierz Legionów Polskich, podkomendny gen. J.H. Dąbrowskiego ok. 1795, emisariusz w okresie porozbiorowym, mason; na sejmie 1790 r., wraz z braćmi Mateuszem i Ignacym, został nobilitowany i otrzymał herb Mogiła, nobilitacja ta została uznana i potwierdzona na sejmie grodzieńskim w r. 1793; dzierżawił w okolicy Częstochowy dobra poklasztorne Pajęczno, objął je z końcem 1802 r., należały do nich Wiewiec i Kiełczygłów, następnie właściciel wsi Suchowola i Grabowiec, parafia Rząśnia; znany jako dobry gospodarz, dom jego zasobny, wyposażony w doborową bibliotekę zaopatrzoną w prasę polską i zagraniczną, skupiał przyjaciół i znajomych gospodarza; członek czynny w stopniu trzecim, tj. mistrz, loży masońskiej Hesperus; ur. Piotrków Trybunalski, w zamożnej rodzinie mieszczańskiej, chrz. 18 XII 1769, zm. Suchowola, parafia Rząśnia, obecnie pow. Pajęczno, woj. łódzkie, lat 70, bezżenny (PSB t.20; MK Piotrków Trybunalski, Rząśnia).

Źródła: Bork. Sp. 239; Kur.; Szl. Król.; Urus. t.10/241; Żern. t.2/67; Encyklopedia PWN.


Maruszewski h. Rogala, czasem Marusiewski, szlachta zagrodowa na Mazowszu. Są jednego pochodzenia z Siecińskimi. Nazwisko wzięli od wsi Marusze w ziemi ciechanowskiej, nad rzeką Soną, w parafii Sońsk. Nazwa wsi zmieniała się w ciągu wieków. W XV wieku notowane są w dokumentach Marzuszewice, Marzusze, Marzuszewo. Obecnie wieś nazywa się Marusy i leży w gminie Sońsk, pow. Ciechanów, woj. mazowieckie. W 1827 r. wieś liczyła 236 mieszkańców, głównie drobnej szlachty. Maruszewscy byli elektorami królewskimi 1697 r. z ziemi ciechanowskiej i zakroczymskiej, 1733 r. z woj. wołyńskiego. Z nich: Antoni, burgrabia grodzki zakroczymski 1762, komornik zakroczymski 1776. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862.
Genealogia
(osób: 50)

• FRANCISZKA Maruszewska (ok. 1810-po 1854), c. Stefana (Szczepana) i Ewy Młodzianowskiej; ur. Szczypiorno, parafia Pomiechowo, obecnie gmina Pomiechówek, pow. Nowy Dwór Mazowiecki, woj. mazowieckie (MK Pomiechowo); m. (1829 Pomiechowo) Tomasz Młodzianowski (ok. 1800-po 1854), s. Józefa i Klary Myszczyńskiej, właściciel dóbr Cępkowo in. Cempkowo par. Radzymin, pow. Płońsk; ślub w parafii Pomiechowo, miejscowość: Szczypiorno (MK Pomiechowo); dzieci: Józef (ok. 1830-1856), Marceli (ok. 1830-1833), Czesław (ur. 1832 Dwór Cępkowo), Bronisław Antoni (ur. 1834), Antoni Franciszek (ur. 1836), Zofia (ok. 1840-po 1863), Emilian (ok. 1850-po 1873), Jan (1853-1854) – Młodzianowscy.

• PAWEŁ Tymoteusz Maruszewski (1790-po 1831), s. Stefana i Ewy Młodzianowskiej, major wojsk polskich, uczestnik kampanii napoleońskich, powstania listopadowego 1830/31; wstąpił 1806 r. do 4 pułku piechoty wojsk Ks. Warszawskiego, odbył kampanie 1806 i 1807 r. przeciw Prusom, podporucznik 1807 r., oficer Dywizji Polskiej w Hiszpanii 1809-1811, mianowany porucznikiem 7 VII 1810, kapitan 30 VII 1811, walczył 1812 r. w Rosji, 1813 r. w Niemczech, ranny 18/19 X 1813 pod Lipskiem; w armii Król. Polskiego awansował 1820 r. na majora w 5 pułku piechoty; w powstaniu dowódca 3 batalionu piechoty w dywizji gen. Krukowieckiego 1831, dostał się do niewoli rosyjskiej w bitwie pod Grochowem w lutym 1831; ur. Szczypiorno, parafia Pomiechowo, obecnie gmina Pomiechówek, pow. Nowy Dwór Mazowiecki, woj. mazowieckie (Urus.; Ks. Wojskowe; Kir. P.; Maj.; MK Pomiechowo); ż. (10 IX 1821 Warszawa) Marianna Gabriela Gizler h. Złotorzek (ok. 1785-po 1821), c. Marcina i Róży Wodzińskiej; 1v. żona (ok. 1805) Macieja Komierowskiego h. Pomian (MK Warszawa: ASC Cyrkuł I).

Źródła: Bork. Sp. 239; Sęcz.; SGKP t.6/143; Urus. t.10/241-242; Żern. t.2/67.