Mieszkowski

Mieszkowski h. Mora, rodzina mazowiecka, pisała się „z Mieszek”. Wymienia ich Paprocki w Herbarzu 1584 r. (Pap.). Ich rodzinnym gniazdem jest wieś Mieszki, w dawnej ziemi łomżyńskiej, w parafii Winnica, obecnie pow. Pułtusk.

Dobra te rozpadły się na kilka części i w XIX wieku stanowiły tzw. okolicę szlachecką. W jej skład wchodziły Mieszki Bursy, M. Kuligi, M. Leśniki, M. Morgi i M. Przybyły. Okolica zamieszkiwana była przez różnoherbową szlachtę – obok Morów dziedziczyli tu także Mieszkowscy herbu Junosza.

Mieszkowscy byli posłami na sejm i elektorami 1648 i 1697 r. z ziemii zakroczymskiej, 1669 i 1697 r. z ziemi ciechanowskiej, 1733 r. z woj. mazowieckiego, 1764 r. z woj. sandomierskiego. Ignacy, szambelan Stanisława Augusta 1784 r. Piotr, komornik różański, komisarz do zbierania ofiar z dóbr ziemskich 1789 r.

Mieszkowscy herbu Mora zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział kielecki.

Genealogia
(osób: 32)

• HELENA Maria Mieszkowska h. Mora (16 IV 1844-po 1865), c. Wojciecha i 2ż. Józefy Borkowskiej; ur. Kielce, chrz. 1844 (MK Kielce: Katedra); m. (1865 Kielce) Józef Redych (ok. 1840-po 1865); ślub w katedrze kieleckiej (MK Kielce: Katedra).
 

• WOJCIECH Julian Hermenegild Mieszkowski h. Mora (ok. 1800-po 1847), s. Seweryna i Krystyny Lisickiej, rejent kancelarii ziemiańskiej guberni radomskiej; zamieszkały w Kielcach; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1838 r. z herbem Mora, zapisany do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział kielecki (Urus.; Sęcz.); 1ż. (25 II 1829 Łopuszno) Anastazja Iżycka h. Bończa (ok. 1810-ok. 1840), c. Kajetana i Marianny Wiśniowskiej; ślub w parafii Łopuszno, pow. Kielce, miejscowość: Łopuszno (MK Łopuszno); dzieci: Aleksander, Wilhelm, Rudolf, Wiktor; 2ż. (1843 Kielce) Józefa Dunin-Borkowska h. Łabędź (ok. 1820-po 1870), c. Józefa Kalasantego i Anny Dobieckiej h. Osoria; ślub w katedrze kieleckiej, uwagi: on wdowiec po Anastazji Iżyckiej (MK Kielce: Katedra); dzieci: Helena, Włodzimierz.

 

Źródła: Bork. Sp. 249; Nies. t. 6/404; Pap.; Sęcz.; SGKP t. 6/361; Urus. t. 11/37-39; A. Wolff, Mazowieckie zapiski herbowe z XV i XVI wieku; Żern. t. 2/85.

 

Mieszkowski h. Odrowąż, vel Odrowąż-Mieszkowski, Mięszkowski, Mięskowski, rodzina wielkopolska, dawniej pisana Mięszkowski z Mięszkowa (Nies.), w XVIII i XIX wieku pisali się już stale Mieszkowski.

Umieszcza ich Paprocki w Herbarzu 1584 r., pisze też o nich Długosz. Nazwisko wzięli od wsi parafialnej Mieszków (Mięszków) w pow. kaliskim. Obecnie wieś ta leży w gminie Jarocin, powiat Jarocin, woj. wielkopolskie. 

Podpisali elekcje 1632 r. z woj. kaliskim, 1648 r. z poznańskim, 1669 r. z kaliskim, 1697 r. z sieradzkim. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Zdaje się, iż do herbu Odrowąż przechodzili czasem Mieszkowscy innych herbów. 

Genealogia
(osób: 55)
 

• LUDWIK Anastazy Hipolit Odrowąż-Mieszkowski h. Odrowąż (1797-po 1838), s. Jana Nepomucena i Aleksandry Koźmińskiej, posesor dóbr Bilew, Lipicze, Swoboda; Bilew, parafia Marzenin, obecnie gmina Sędziejowice, pow. Łask, woj. łódzkie; Lipicze, parafia Goszczanów, obecnie gmina Goszczanów, pow. Sieradz; Swoboda, parafia Lututów, obecnie gmina Lututów, pow. Wieruszów; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1838 r. z herbem Odrowąż (Urus.; Szl. Król.; Sęcz.; Nejm.); ur. Żarnów, parafia Żarnów, obecnie pow. Opoczno, woj. łódzkie, chrz. 1798 (MK Żarnów); ż. (1821 Grzegorzew) Bibianna Suchorska h. Jastrzębiec (ok. 1800-po 1830); ślub w parafii Grzegorzew, obecnie pow. Koło, woj. wielkopolskie, uwagi: kawaler, panna, jej nazwisko zapisano błędnie (?): Suchodolska (MK Grzegorzew); dzieci: Jan, Józef.

• NATALIA Walentyna Wincentyna Mieszkowska h. Odrowąż (ok. 1850-1868), c. Ignacego i Franciszki Mycielskiej; ur. prawd. Bryski, parafia Góra św. Małgorzaty, pow. Łęczyca, obecnie woj. łódzkie, zm. Strzeblew, parafia Ozorków, lat 18 (Nejm.; MK Ozorków); m. (3 II 1867 Góra św. Małgorzaty) Kornel Kazimierz Aleksander Kwiryn Dąbrowski (ok. 1841-po 1867), s. Aleksandra i Teresy Kuczborskiej; ślub w parafii Góra św. Małgorzaty, pow. Łęczyca, obecnie woj. łódzkie, miejscowość: Prądzew, uwagi: on 25 lat i 10 mies., ona 16 lat i 7 mies. (MK Góra św. Małgorzaty); dzieci: Anna Marcela Dąbrowska (ur. 14 III 1868 Jabłonna par. Topola Królewska).

 
Źródła: Bork. Sp. 249; Dw. Teki; Nejm.; Nies.; Sęcz.; Szl. Król.; Urus. t.11/39-41; Żern. t.2/85.\