Mroczkowski

Mroczkowski h. Nałęcz, w Sieradzkiem, Wielkopoolsce, na Mazowszu i w Prusach. Według Niesieckiego, wywodzą się z Mroczkowa w ziemi sieradzkiej. Są także Mroczki Wielkie i Małe koło Kalisza, w parafii Staw. Jak pisze Uruski, często zmieniali herb z Mroczkowskimi herbu Prus III.

Mroczkowscy herbu Nałęcz byli właścicielami wsi Obrytki-Rostruszewo, w pow. augustowskim, 1846 r. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Galicji 1782 i 1823 r. oraz Królestwie Polskim w latach 1836-1862, zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni augustowskiej.

Wylegitymowani w Królestwie wywiedli się od Piotra (syna Wojciecha), podstarościego wąsoskiego 1699, miecznika wiskiego 1706, a w końcu podsędka wiskiego 1710, dziedzica wsi Mroczki i Orlikowo 1680 r., który zdaniem Uruskiego, należał właściwie do herbu Prus III.

• ANDRZEJ Mroczkowski h. Nałęcz (ok. 1790-17 IV 1837), s. Ignacego i Magdaleny Baytelrok; zm. Warszawa, lat 47 (Kur. Warsz.; MK Warszawa: św. Jan); ż. (ok. 1820) Anna Żytkowska, Zytkowska (ok. 1797-20 III 1841), c. Jakuba i Katarzyny Orzelskiej; zm. Warszawa, lat 44 (ME Warszawa); dzieci: Józefa, Franciszka.
 

• FRANCISZKA Katarzyna Mroczkowska h. Nałęcz (ok. 1830-po 1858), c. Andrzeja i Anny Żytkowskiej; m. (1850 Warszawa) Seweryn Jan Czartoryski h. Lubicz (ok. 1822-po 1860), s. Antoniego i 1ż. Katarzyny Ordyńskiej, inspektor, urzędnik magistratu miasta Warszawy 1852; zamieszkały Warszawa; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1851 r. z herbem Lubicz; ur. Rudki Nowe, ówczesny pow. biebrzański (Bon.; Urus.; Sęcz.; Szl. Król.; Szenic t.3); ślub w parafii św. Jana (MK Warszawa: św. Jan); dzieci: Maria, Leonarda, Franciszka, Anatolia, Roman (Adam) – Czartoryscy. 

 

Źródła: Bork. Sp. 266; Dw. Teki; Nies. t. 6/489; Sęcz.; Urus. t. 11/325; Żern. t. 2/112.

Mroczkowski h. Prus III, wywodzą się ze wsi Mroczki na Podlasiu, parafia Przytuły, obecnie powiat Łomża, województwo podlaskie. Według Żernickiego pisano ich także Mrozowski. 

Notowani w aktach ziemi wiskiej od 1436 r. Wymienia ich Paprocki w Herbarzu z 1584 r. Mroczko, syn Kiełcza, za zasługi dostał od ks. mazowieckiego Władysława w 1436 r. na zasadzie prawa lennego 13 włók gruntu między rzekami Kamienny-Stok i Wissą i na tym gruncie założył osadę Mroczki-Kamienny-Stok, od której jego potomkowie wzięli w XVI stuleciu nazwisko Mroczkowski. 

Była to w większości szlachta zagrodowa. Jednakże, byli wśród nich posłowie na sejm i elektorowie królów polskich, m. in. Stanisław, elektor 1632 r. z ziemi zakroczymskiej, Walenty i Wojciech podpisali elekcję 1697 r. z ziemią nurską, Andrzej, Jan i Michał, elektorowie 1733 r. z woj. mazowieckiego. Niektórzy sprawowali powiatowe urzędy grodzkie i ziemskie. Aleksander, sędzia grodzki czerski 1777. Felicjan, stolnik czerski 1779. Tadeusz, łowczy warszawski 1783. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Stanowią być może jedną rodzinę z Mroczkami herbu Prus.

Genealogia
(osób: 88)

• JÓZEF Mroczkowski (1803-po 1854), s. Bartłomieja i Marianny Gardockiej, dziedzic części wsi Mroczki, parafia Przytuły, obecnie pow. Łomża, woj. podlaskie; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1849 r. z herbem Prus III (Urus.; Szl. Król.); ur. Mroczki par. Przytuły, chrz. 1807 (MK Przytuły); 1ż. (ok. 1825 Przytuły) Anna Cecylia Karwowska (1801-18 I 1854), c. Jana, pułkownika wojsk koronnych, i Cecylii Rogalskiej; ur. Tajenko par. Bargłów, pow. Augustów, woj. podlaskie, chrz. 1801 (MK Bargłów); dzieci: Cecylia, Julianna; 2ż. (27 VI 1854 Przytuły) Marianna Chrzanowska (ok. 1830-po 1854), c. Adama i Marianny Skrodzkiej; ślub w par. Przytuły, uwagi: on wdowiec po Annie, on wdowa po Stanisławie (MK Przytuły).

• LUDWIKA Mroczkowska (ok. 1850-po 1893), c. Franciszka i Elżbiety Chrzanowskiej; ur. Mroczki, parafia Przytuły, obecnie pow. Łomża, woj. podlaskie (MK Przytuły); m. (1879 Przytuły) Andrzej Bagiński (ok. 1850-po 1893), s. Leona i Marianny Cwalińskiej; ślub w parafii Przytuły (MK Przytuły); dzieci: Adela (1890-po 1914), Józef (ur. 1893 Wypychy par. Przytuły) – Bagińscy.

Źródła: Bork. Sp. 266; Kap.; Nies.; Pap.; Szl. Król.; Urus. t.11/325-326; Żern. t.2/112.