Morzkowski

Morzkowski h. Ślepowron, vel Korwin-Morzkowski, Moszkowski, Mor- szkowski, Morżkowski, pisani nader rozmaicie, wiodący się z Morzkowa w ziemi drohickiej, na Podlasiu (Dw.).
Wieś Morzkowo in. Morzków, dawniej też Morszkowo, w gminie i parafii Jabłonna, pow. Sokołów Podlaski, obecnie leży w woj. mazowieckim. Bartłomiej, dziedzic Morszkowa 1582 r., pozostawił syna Stanisława, dziedzica Morszkowa i Tchorzowicy 1622. Są notowani w aktach woj. mazowieckiego od 1658. Podpisali elekcje 1697, 1733 r. z woj. podlaskim, 1764 r. z ziemią wieluńską. Jedna gałąź mieszkała w woj. łęczyckim, gdzie po rozbiorach przyjęli poddaństwo pruskie 1798. Niektórzy używali herbu Korwin. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Z nich: Piotr (zm. 1640), uczony socjanin, pastor zboru czarkowskiego, profesor szkół w Rakowie. Stefan, rotmistrz pancerny, dzielny wojownik, walczył pod Czarnieckim w Danii i w Prusach 1658. Stanisław, marszałek konfederacji barskiej w woj. płockim 1769. 
Genealogia
(osób: 35)

• ANTONI Stanisław Morzkowski (ok. 1723-1778), s. Marcina i Ludwiki Sielskiej, sędzia ziemski wieluński, marszałek konfederacji barskiej w pow. wieluńskim; dziedzic dóbr Jajki, Łążek, Wola Jajkowska, obecnie gmina Nowa Brzeźnica, pow. Pajęczno, woj. łódzkie (Sęcz.; PSB); 1ż. (ok. 1750) Zofia Konopnicka (ok. 1730-1769), c. Aleksandra i NN.; dzieci: Stanisław, Józefa; 2ż. (26 XII 1773 Kraków) Teresa Linowska (ok. 1745-po 1778), c. Stanisława pułkownika wojsk koronnych i Zofii Miruckiej; dzieci: Ignacy.

• PELAGIA Morzkowska (8 VIII 1794-2 IV 1865), c. Franciszka i Małgorzaty Rakowieckiej; zm. Warszawa (Nejm.); m. (ok. 1815) Antoni Piotr Kajetan Prawdzic-Romocki, Rumocki (1788-16 VII 1841), s. Kajetana i Katarzyny Starorypińskiej, dziedzic po ojcu majątku Sadłowo w guberni płockiej, obecnie woj. kujawsko-pomorskie; w niektórych opracowaniach: Romocki h. Ślepowron, został jednak wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1837 r. z herbem Prawdzic; ur. Sadłowo w woj. płockim (wg innych źródeł 1780 r.), chrz. tamże 1788, zm. Sadłowo (Urus.; Sp. Szl.; MK Sadłowo); dzieci: Juliusz, Euzebiusz, Kazimierz, Kornel – Romoccy.

Źródła: Bork. Sp. 263; Dw. Teki; Nejm.; Nies.; SGKP t.6/690; Szl. Król.; Urus. t.11/285-286; Żern. t.2/109.