Kłosowicz

Kłosowicz h. Kłosy, vel Kłossowicz, na Podlasiu i w Małopolsce.

Stanisław, sekretarz królewski, rajca i poseł miasta Krakowa, podpisał z woj. krakowskim elekcję króla Michała 1669 r. Stanisław, subdelegat grodzki mielnicki 1719 r. Wojciech, kanonik warszawski, autor, 1745 r. Józef, cześnik owrucki 1760 r., żonaty z Anną Wojakowską. Józef, kapitan wojsk polskich 1820 r. Aleksander, urzędnik w Banku Polskim 1848 r.

Kłossowiczowie herbu Kłosy wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862.

Herb — w polu błękitnym, trzy złote pszeniczne kłosy z listkami, z jednego korzenia, o pięciu odnogach. W szczycie hełmu trzy takież kłosy (Ostr. 1358).

Genealogia
(osób: 21)

• EMILIA Kłosowicz (ok. 1844-po 1865), c. Antoniego, burmistrza miasta Przybyszew, i Anny Rozalii Szodke (Szotke); zamieszkała 1865 r. w mieście Przybyszew, obecnie pow. Białobrzegi; ur. Rychwał, pow. Konin; w aktach także: Emilia Kłossowicz (MK Warszawa: św. Aleksander); m. (1865 Warszawa) Aleksy Lewicki (ok. 1842-po 1865), s. Aleksego, urzędnika, i Matyldy Maciejowskiej, rodziców zamieszkałych 1865 r. w mieście Wolborzu; zamieszkały ; ur. we wsi Niezgoda, pow. Konin; w aktach także: Lewecki, Lewacki (sic!); ślub w parafii św. Aleksandra, w Warszawie, uwagi: on kawaler lat 23, ona panna lat 21 (MK Warszawa: św. Aleksander).

• IRENEUSZ Bolesław Kłosowicz h. Kłosy (ok. 1862-po 1904), s. Aleksandra i Heleny Kruszewskiej, fryzjer; zamieszkały 1884 r. w mieście Siedlce; ur. Warszawa, w parafii św. Aleksandra; w aktach także: Bolesław Ireneusz Kłossowicz; jego ojciec wylegitymował się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym 1848 r., z herbem Kłosy (Bon.; Urus.; MK Siedlce: św. Stanisław); 1ż. (13 I 1884 Siedlce) Aleksandra Strus (ok. 1863-po 1884), c. Eliasza i Teofili Kopeć; w aktach także: A. Struss; ślub w parafii św. Stanisława, w Siedlcach, uwagi: on kawaler lat 22, ona panna lat 21 (MK Siedlce: św. Stanisław); 2ż. (1904 Warszawa) Marianna Karaszewska (ok. 1880-po 1904), c. Józefata i Anny Oziemskiej; ślub w parafii Wsz. Św., w Warszawie, uwagi: on wdowiec (MK Warszawa: Wsz. Św.).

Źródła: Bon. t. 10/186; Ostr. 1358; Urus. t. 7/28.