Chwałkowski

Chwałkowski h. Odrowąż, vel Chwalkowski, Chwiałkowski, a byli chyba pisani także Fałkowski, Falkowski, w Wielkopolsce.

Wyszli z Chwałkowa, w pow. kościańskim. Pełka, Bogufał, Ziemisław, Gniewomir, Stefan, i synowie Falisława, Marek i Samson, darowali dziedzictwo swoje Grodzisk Cystersom z Paradyża, za co im komes Sędziwój, fundator klasztoru, darował swoje dziedzictwo Chwałkowo, a zakonnicy na potwierdzenie tej zamiany dodali im 60 grzywien w 1280 r. (KWP).

Włostek 1394 r. w sądzie w Poznaniu (Leksz.). Dobiesław i Andrzej 1399 r. w sądzie w Kościanie (Leksz.). Jan Chwałkowski zeznał w 1567 r. zapis dożywocia z żoną, Agnieszką z Cieleckich (Res. Posn.) Łukasz, Jan, Sebastian i Walenty, właściciele Chwałkowa 1580 r. (Paw.). Łukasz autor wierszy okolicznościowych, m.in. na wesele Leszczyńskiego i śmierć króla Stefana.

Konstytucja sejmowa z 1676 r. uznała za szlachtę: Jana, regenta grodzkiego wschowskiego, Mikołaja, Jana Jerzego i Samuela (Vol. Leg.). Mikołaj wydał „Prawo Publiczne Polskie”. Andrzej, regent grodzki inowrocławski 1722 r. Andrzej pisał się z woj. poznańskim na elekcję Stanisława Augusta 1764 r.; w 1765 r. został skarbnikiem wschowskim. Joanna, żona Wojciecha Godzimierskiego, matka Władysława, kanonika gnieźnieńskiego 1784 r. (Kor.).

Genealogia
(osób: 26)

• ANDRZEJ Chwałkowski h. Odrowąż (ok. 1730-ok. 1770), s. Kazimierza i Heleny Grabowskiej, skarbnik wschowski od 19 II 1765, po śmierci Stanisł. Wałdowskiego; poseł na sejm i elektor, podpisał z woj. poznańskim elekcję Stanisława Augusta 1764 r.  (Dw. Teki; AGZ Wschowa); żonie przyszłej Urszuli Bnińskiej zapisuje 1765 r. sumę posagu 30. 000 złp.; w aktach pisany także: Odrowąż Chwałkowski (AGZ Poznań); ż. (17 II 1765 Lubasz) Urszula Bnińska h. Łodzia (ok. 1735-24 VI 1799), c. Rafała, kasztelana śremskiego, i Marianny Kwileckiej h. Szreniawa odm.; zm. Gułtowy, lat ponad 60, „hydropis”, poch. 28 VI 1799 (MK Gułtowy); ślub w parafii Lubasz, miejscowość Dąmbe, świadkowie: Mik. Swinarski podczaszy kaliski, Łukasz B. klanic śremski (MK Lubasz); 2v. (23 XI 1771 Samoklęski) Walenty Gozimirski (ok. 1750-po 1780), wojski wschowski 1771, później kasztelan elbląski; ślub w parafii Samoklęski Wielkie, pow. Nakło, świadkowie: GG. Ant. Krassowski, And. Busza wiceregent kcyński (MK Samoklęski); 3v. NI. Lutomski (ok. 1730-po 1790).

• ZOFIA Chwałkowska h. Odrowąż (ok. 1720-po 1766), c. Kazimierza i Heleny Grabowskiej, łowczyna kowalska, następnie kasztelanowa konarska; występuje jako chrzestna 1760 i asystuje w ceremonii chrztu 1763 r. w parafii Samoklęski, pow. Nakło; ur. Samoklęski (Dw. Teki; AGZ Nakło, Kcynia; MK Samoklęski); m. (ok. 1740) Franciszek Mieczkowski (ok. 1710-po 1766), s. Ludwika i Joanny Sczanieckiej h. Osoria, łowczy kowalski 1757, kasztelan konarski kujawski 1766 (AGZ Nakło).

Źródła: Bon. t. 3/130; Bork. Spis 56; Dw. Teki (Regesty); Nies.; Urus. t. 2/281-282; Żych.