Jotejko

Jotejko h. Ostoja, vel Joteyko, Jotko, w W. Ks. Litewskim, w woj. wileńskim. Stanisław i Mateusz w woj. wileńskim 1764 r. 

Jotejkowie herbu Ostoja wylegitymowali się ze szlachectwa w Wilnie w 1819 i 1820 r.

Z nich: Tadeusz Joteyko (1872-1932), kompozytor, dyrygent chórów, pedagog, publicysta muzyczny; autor podręczników, popularyzator, twórca m.in. opery „Zygmunt August”. Józefa Franciszka Joteyko (1866-1928), siostra Tadeusza, fizjolog, psycholog i pedagog; wykładowczyni wyższych uczelni Belgii i Francji: uniw. w Brukseli od 1908, College de France od 1916, w Sorbonie i uniw. w Lyonie 1917-1918; w Warszawie od 1919: w Państw. Inst. Pedagogicznym i Wolnej Wszechnicy Polskiej.

• KAZIMIERZ Jotejko, Jotko h. Ostoja (ok. 1630-po 1670); ten chyba Kazimierz był towarzyszem chorągwi husarskiej W. Gosiewskiego (Pam. Poczob.); ż. NI. Poczobut-Odlanicka h. Zdarborzec (ok. 1640-po 1670), „siostra” J.W. Poczobuta-Odlanickiego, autora pamiętników.

• STEFANIA Jotejko h. Ostoja (ok. 1869-po 1889), c. Aleksandra i Marianny Tanajewskiej; zamieszkała we wsi Adamejciszki, parafia Dubinki, pow. wileński (MK Dubinki); m. (19 II 1889 Dubinki) Piotr Januszkiewicz h. Lubicz (ok. 1862-po 1889), s. Kazimierza i Józefy Surgowt; zamieszkały Adamejciszki, parafia Dubinki (MK Dubinki); ślub w parafii Dubinki, miejscowość: Adamejciszki, uwagi: on kawaler lat 27, ona panna lat 20, świadkowie: Józef Jotejko, Bronisław Jotejko, Kazimierz Pawłowicz (MK Dubinki).

Źródła: Bon. t. 9/89; Nies.; Urus.; Pam. Poczob.