Dęby

Dęby h. Ślepowron, vel Dęmby, Demby, zapewne także Dębski, licznie rozrodzona, drobnoszlachecka rodzina na Mazowszu i Podlasiu, być może jednego pochodzenia z Romanami herbu Ślepowron.

Dietrich

Dietrich h. Zaremba odm., vel Ditrich, Dittrich, Dietrych, Dytrych, otrzymali szlachectwo na sejmie 1790 r., na co dyplom 1792. Byli właścicielami dóbr Siedliszczany 1781 (Bon.). Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, bez podania herbu. Z nich: Jakub, kapitan fizylierów koronnych 1790. Odmiana herbu — pole błękitne i w murze nie trzy, a cztery kamienie złote, w złotej oprawie, trzy i jeden (Kancl.).
Dwaj bracia Dietrichowie otrzymali w 1851 r. przyznanie szlachectwa w Królestwie z zasady stopnia oficerskiego ich ojca.

Długokęcki

Długokęcki h. Lis, vel Długokencki, Długokącki, ze wsi Długokąty, dawniej Długie Kąty, w parafii Grzebsk, powiat Mława, niegdyś woj. płockie. 

Dmowski

Dmowski h. Pobóg, vel Dmoski, Dmochowski, drobna szlachta na Mazowszu, Podlasiu i w Lubelskiem, jeden dom z Dmochowskimi, ze wsi Dmochy w ziemi nurskiej (Bon.).

Dobrzelewski

Dobrzelewski h. Poraj, vel Poraj-Dobrzelewski, Dobrzeleski, Dobrzelowski, pisali się z Dobrzelowa. Według Paprockiego dom starodawny w województwie sieradzkim. Ich gniazdem jest wieś Dobrzelów, w parafii Bogdanów, powiat i gmina Bełachatów, woj. łódzkie.

Dołęgowski

Dołęgowski h. Dołęga, pochodzą od Dołęgów, ze wsi Dołęgi w ziemi wiskiej, parafia Wąsosz, gdzie dziedziczą Dołęgowscy 1585 r. (Wyr. Lub.). Wieś Dołęgi jest wymieniana w dokumentach w XVI wieku jako Dołęgi-Turza Łąka (SGKP). Obecnie znajduje się w gminie Szczuczyn, pow. Grajewo, woj. podlaskie. Paweł, 1650 r. w Chełmie (Akta XXIII). Marcin i

Domański

Domański h. Larysa (in. Laryssa, Larysza), vel Dumański, pisali się z Domanina, w powiecie ostrzeszowskim. Źródłosłowem tego nazwiska jest imię własne Doman, które jest z kolei skróconą formą staropolskiego imienia Domasław. 

Domaradzki

Domaradzki h. Jastrzębiec (odm.) vel Domaracki, Domeradzki, Domarecki, Dymaracki, w ziemi łęczyckiej, pisali się z Domaradzina. Nazwisko pochodzi od staropolskiego imienia własnego Domarad

Dąbrowicz

Dąbrowa

Dołęga

 

Dąbrowicz h. Dąbrowa vel Dąmbrowicz, Dombrowicz, w W. Ks. Litewskim, pochodzą od Dąbrowów. Dziedziczyli w powiecie kowieńskim i na początku XVIII wieku posiadali dobra Budy, nabyte od Polanowskich,

Donej

Donej, vel Doney, Donay, rodzina być może pochodzenia francuskiego.