Hempel

herb Hempel

herb Prątnicki

Hempel h. własnego (in. Hempel, Prątnicki odm.), vel de Hempel, a Hempelsdorff, Hempell, czasem Chempel, Hampel, rodzina osiedlona w XVII w W. Ks. Litewskim, a w XVIII wieku w Warszawie. Otrzymali szlachectwo w Polsce w 1790 r., jednak już wcześniej posiadali szlachectwo niemieckie.

Heppen

Heppen herbu Heppen (herb własny), vel de Heppen, szlachta niemiecka, uzyskali nobilitację od cesarza Ferdynanda III-go w 1639 r., zaś w Polsce indygenat na sejmie 1768 r. (Vol. Leg.).

Herman

herb Bibersztein

herb Herman

Herman h. Bibersztein (in. Biberstein), oraz h. własnego, vel Hermann, Herrmann etc., w XVII wieku zamieszkiwali w W. Ks. Litewskim, gdzie posiadali dobra Hermaniszki i Wowierany, w pow. oszmiańskim.

Herniczek

Herniczek h. Kotwicz, ich nazwisko oraz tradycja rodzinna wskazują, na pochodzenie czeskie. Już w XVII wieku dziedziczyli wieś Śliwoszki, na Podlasiu, w ziemi mielnickiej. 

Hirosz

Hirosz h. Rogala, vel Chirosz, Hyrosz, Chyrosz, rodzina podlaska, osiedlona także w W. Ks. Litewskim, gdzie jedna gałąź używła herbu Krzywiec. Nazwisko wywodzi się zapewne od imienia Hieronim, a wersja Hirosz jest jego zdrobnieniem.

Homicki

Homicki h. Rawicz (odm.), vel Chomicki, prawdopodobnie ze wsi Chomice, w ziemi łomżyńskiej. Maciej Chomicki, sekretarz królewski 1673 r. (Zap. Lub.). Homiccy otrzymali w 1783 r. tytuł szlachecki austriacki. 

Horecki

Horecki h. Półkozic, vel Horęcki, w ziemi chełmskiej. Jan Horecki, w powiecie przedeckim 1688 r. (Gr. Przed.).

Huba

Huba h. Przeginia (in. Przegonia), vel Hube, w W. Ks. Litewskim. 

Hubicki

Hubicki h. Korczak, rodzina czerwonoruska, pisała się „z Hubic i Hruszowa”, wsi w ziemi przemyskiej, w dawnym pow. drohobyckim. 

Idziński

Idziński h. Ślepowron, wyszli chyba z Podlasia. Z nich: Jakub Idziński oraz potomkowie Józefa, otrzymali szlachectwo na sejmie 1775 r. (Vol. Leg.).