Hubicki

Hubicki h. Korczak, rodzina czerwonoruska, pisała się „z Hubic i Hruszowa”, wsi w ziemi przemyskiej, w dawnym pow. drohobyckim. 

Wieś Hubice (Hubicze), dawniej Hubiczsioło, była w części wsią królewską, a w części szlachecką, należącą do rodu Sasów z Rybotycz. Jednak jakaś jej cząstka należała także do Korczaków. Być może byli nimi Jerzy i Bartosz Hubiccy, dziedzice części Hubic i Hruszowa 1508 r. (Paw.).

Bartosz Hubicki brał udział w pospolitym ruszeniu szlachty ziemi chełmskiej 1577 r. Wojciech, posesor wsi Węglówka, w starostwie dobczyckim, 1685 r. Bartłomiej Hubicki, kustosz i oficjał generalny płocki, właściciel dóbr Kamienica, Lenie, Sobów i Niedziałków 1702 r. (Lauda Dobrz.). Michał, cześnik latyczowski, posesor wsi Pępice, w pow. chęcińskim 1762 r.

Hubiccy herbu Korczak wylegitymowali się ze szlachectwa w sądzie grodzkim sądeckim 1782 r., w Wydziale Stanów galicyjskich w 1828 i 1838 r. Wylegitymowali się także w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862, zapisani zostali do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział kielecki.

Genealogia

(osób: 61)

• ROMAN Kajetan Felicjan Hubicki z Hubic h. Korczak (6 VIII 1787-po 1844), s. Stanisława i 1ż. Kunegundy bar. Lewartowskiej h. Lewart, sędzia Sądu Apelacyjnego Królestwa Kongresowego; wylegitymował się ze szlachectwa w Wydziale Stanów galicyjskich 1838 r., a także w Królestwie Kongresowym 1844 r. z herbem Korczak, zapisany został do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział kielecki; dziedzic dóbr Smoleń i Złożeniec, pow. pilicki, obw. olkuski, gub. krakowska, ówczesna Galicja Austriacka; w aktach także: Roman Kajetan Felicissimus H-cki; ur. w parafii Uszew, cyrkuł bocheński, metryka tamże (Bon.; Sęcz.); ż. (29 X 1809) Marianna Maria Wolanowska h. Korab (1792-po 1828); dzieci: Stefan, Władysława, Żelisław, Bronisława, Tadeusz.

• WŁADYSŁAWA Nimfa Hubicka h. Korczak, voto Stawińska (9 XI 1815-1885), c. Romana Kajetana i Marianny (Marii) Wolanowskiej h. Korab; razem z ojcem wylegitymowana ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym 1844 r. z herbem Korczak; ur. Piotrków, zm. Złoczew, pow. Sieradz (Sęcz.; MK Złoczew); m. (29 X 1834) Ignacy Stawiński h. Gozdawa (ok. 1810-po 1834); w aktach także: Sławiński.

Źródła: Bon. t. 7/389-390; Bork. Sp. 123; Sęcz.; Szl. Gal.; Urus. t. 5/220. 

Hubicki h. Sas, rodzina czerwonoruska, pisała się „z Hubic”. 

Wieś Hubice (Hubicze), dawniej Hubiczsioło, wsi w ziemi przemyskiej, w pow. drohobyckim, była w części wsią królewską, a w części szlachecką, należącą do rodu Sasów z Rybotycz (Bon.).

Hubiccy herbu Sas wylegitymowali się ze szlachectwa przed Deputacją Wywodową podolską 1803 r., w Wydziale Stanów galicyjskich 1815 i 1821 r., w Wydziale Stanów we Lwowie 1850 r., Wydziale Krajowym we Lwowie 1885 r.

• STANISŁAW Emil Hubicki h. Sas (1877-po 1911), s. Emila i Anieli Bober; wylegitymowany ze szlachectwa 1885 r. w Wydziale Krajowym we Lwowie; zamieszkały 1911 r. w Krakowie (Bon.); ż. (1911 Kraków) Helena Drozdowska (ok. 1887-po 1911), c. Klemensa i Sydonii Wiesiołowskiej; ślub w parafii św. Szczepana, miejscowość: Kraków, uwagi: on kawaler lat 34, ona panna lat 24 (MK Kraków: św. Szczepan).

Źródła: Bon. t. 7/390; Szl. Gal.; Urus. t. 5/220.