Nowicki

Nowicki h. Lubicz odm., uzyskali noblitację 1776 r. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. 

Nożewski

Nożewski h. Rawicz, vel Nożowski, Nozowski, Nóżewski, Nużewski, rodzina mazowiecka, drobna szlachta. Wymienia ich już Paprocki 1584 r. Nazwisko wzięli od wsi Nożewo in. Nożewo-Niedźwiedzie w dawnej ziemi rożańskiej, parafia Ostrołęka (Nies.; SGKP).

Nurowski

Nurowski h. Kościesza, vel Norowski, Wnorowski?, drobna szlachta mazowiecka. Wyszli może ze wsi Nury, gmina i parafia Lubiel, pow. Pułtusk, obecnie woj. mazowieckie.

Obidziński

Obidziński h. Topór, vel Obydziński, Obiedziński, Obedziński, Obidzień- ski, Obodziński, rodzina mazowiecka, wzięła nazwisko od wsi Obidzino Górne w ziemi ciechanowskiej, w dokumentach zwane też Obidzin, obecnie pow. Ciechanów, gmina Gołymin, parafia Pałuki.

Obyrn

Obyrn h. własnego, vel O'Byrn de Lassy, de Obyrn, Byrn, szlachta irlandzka, baronowie, którzy w Polsce otrzymali indygenat 1764 r. z prawem kładzenia korony hrabiowskiej nad tarczą herbową (Vol. Leg.). 

Oczechowski

Oczechowski h. Topór, w Wielkopolsce, wywodzą się z woj. poznań- skiego, zatem należą chyba do rodu Pałuków. Byli właścicielami m. in. dóbr Kuczków, Borucin, w woj. poznańskim, obecnie pow. Pleszew, woj. wielkopolskie.

Okniński

Okniński h. Okno (in. Okno III, Okno złote), błędnie Okmiński, w ziemi liwskiej i na Podlasiu, w większości szlachta zagrodowa, pisali się z Zalesia w pow. łukowskim (El. 2). 

Okołowicz

Okołowicz h. Ostoja vel Krzywiec-Okołowicz, Okółowicz, Okułowicz, przydomku Krzywiec, na Litwie, w województwie brzeskim litewskim 1691 r. (Nies.), oraz w Prusach. Łukasz, bojar ostryński 1528 r. (Metr. Litew.).

Olechnowicz

Olechnowicz h. Leliwa, na Wołyniu i Litwie. Wedle heraldyków stanowią odgałęzienie rodziny Zabrzezińskich, sami zaś dali początek Kuchmi- strzowiczom i Irzykowiczom. Mają pochodzić od Olechny (Aleksandra), syna Wojciecha Monwida, wojewody wileńskiego. Właściwym ich nazwiskiem było Dorohostajski, jakaś jednak linia Olechnowiczów nie brała tego nazwiska. Metryka Litewska z 1528 r. wymienia Iwana, syna Mikołaja, w pow. oszmiańskim, który ze swych majętności 13 koni i Jerzy, syn Michała, który 17 koni winni byli stawić na potrzeby wojenne. W 1733 r. na sejmiku wileńskim udowodnili dawne swoje szlachectwo. Zostali także wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Z nich: Tadeusz, regent ziemski upicki 1781, komisarz do zbierania ofiar z woj. trockiego 1789. Aleksander, geometra królewski 1781. Mikołaj, łowczy mścisławski 1791. 

Olsztyński

Olsztyński h. Bożawola, pisali się „na Olsztynie”. Stanowią być może jedną rodzinę z Olsztyńskimi herbu Odrowąż, a nazwisko wziąć mogli od wsi Olsztyn w pow. piotrkowskim.