Nurowski

Nurowski h. Kościesza, vel Norowski, Wnorowski?, drobna szlachta mazowiecka. Wyszli może ze wsi Nury, gmina i parafia Lubiel, pow. Pułtusk, obecnie woj. mazowieckie.
Jest także możliwe, że są odłamem rodziny Wnorowskich herbu Kościesza. Bardzo rozproszeni, niektórzy przenieśli się na Litwę, do pow. pińskiego, gdzie są notowani 1740 r. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim i Cesarstwie Rosyjskim w latach 1836-1862. Z nich: Stanisław Mikołaj, dziekan przemyski, proboszcz dobromilski, pleban w Rokitnicy 1659. Antoni, subdelegat grabowiecki 1755, podczaszy bydgoski 1759.

• CZESŁAWA Antonina Nurowska (ur. 25 X 1875), c. Franciszka i Antoniny Dzikowskiej; ur. Hermanów, parafia Szymanów, pow. Sochaczew, obecnie woj. mazowieckie, chrz. 1875 (MK Szymanów).

• FRANCISZEK Nurowski (ok. 1846-po 1875), s. Karola i Emilii Popkiewicz (Bobkiewicz), prawd. pracownik cukrowni Hermanów, znajdującej się wówczas nieopodal wsi parafialnej Szymanów, gmina Teresin, pow. Sochaczew, obecnie woj. mazowieckie; majątek ziemski Szymanów należał wówczas do rodziny Kronenbergów; rodzony brat Franciszka został wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1852 r. z herbem Kościesza; nazwisko matki wg Uruskiego: Bobkiewicz, wg dokumentów: Popkiewicz (Urus.; Szl. Król.; SGKP); ż. (8 I 1875 Szymanów) Antonina Matylda Dzikowska (ok. 1857-po 1875), c. Władysława i Anny Szańskiej; ślub w par. Szymanów, uwagi: kawaler, panna (MK Szymanów); dzieci: Czesława. 

Źródła: Bork. Sp. 283; SGKP t.7/313; Szl. Król.; Urus. t.12/205-206; Żern. t.2/144.