Niwiński

Niwiński h. Paprzyca (in. Poprzyca, Kuszaba), vel Niewiński, na Podlasiu, przeważnie drobna szlachta, licznie rozrodzona. Używali przydomków Chreba, Książyk i być może innych. 

Według Wittyga niektórzy pieczętowali się odmianą herbu Paprzyca, gdzie na kamieniu jest kwiat lilii (Wittyg). Ich gniazdem jest Niwino w ziemi bielskiej. W XIX wieku wieś ta nosi już nazwę Niewino i dzieli się na tzw. okolice szlacheckie. Należą do nich Niewino Borowe, w gminie Malesze, Niewino Kamienne in. Kamińskie, N. Leśne, N. Popławskie i N. Stare in. Starawieś, w gminie Rajsk. Według dzisiejszego podziału administracyjnego, Niewino znajduje się w woj. podlaskim, pow. bielskim, gminie Wyszki. 

Wawrzyniec, z synem Janem, byli dziedzicami Niwina Borowego 1545 r. Stanisław, złożył z inną szlachtą podlaską przysięgę wierności Koronie polskiej 1569 r. Niwińscy osiedlili się w różnych stronach dawnej Rzeczypospolitej. Byli w woj. sieradzkim, na Litwie, w ks. żmudzkim. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862.

Niewątpliwie, w ciągu wieków zamieszkiwała w Niwinie szlachta różnoherbowa. Obok rodu Paprzyców, byli tam przedstawiciele herbów Lubicz, Łabędź i Nowina.

Genealogia
(osób: 37)

• STEFANIA Niwińska h. Paprzyca (25 V 1859-po 1879), c. Wilhelma i 2ż. Teofili Strzałkowskiej; ur. prawd. Zawoda, par. Kałuszyn, obecnie pow. Mińsk Mazowiecki, woj. mazowieckie, chrz. 1859 (MK Kałuszyn); m. (23 II 1879 Kałuszyn) Stefan Polkowski (ok. 1855-po 1879), s. Marcela i Wiktorii Szutowskiej; ślub w par. Kałuszyn, miejscowość: Niwinów, w akcie ślubu błędnie zapisano imię jej matki: Teresa (MK Kałuszyn).

• WILHELM Albin Niwiński h. Paprzyca (ok. 1810-16 II 1888), s. Jakuba i Anny Makowskiej, burmistrz miasta Kałuszyn 1855, obecnie pow. Mińsk Mazowiecki, woj. mazowieckie; jego synowie zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1855 r. z herbem Paprzyca; zm. Zawoda, parafia Kałuszyn (Urus.; MK Kałuszyn); 1ż. (ok. 1830) Marianna Srokowska (ok. 1808-1843), c. Piotra i Marceli NN.; zm. Kałuszyn, lat 35, uwagi: żona Wilhelma Niwińskiego (MK Kałuszyn); dzieci: Stanisław, Michalina, Pelagia, Aleksander; 2ż. (ok. 1840) Teofila Strzałkowska (ok. 1820-po 1864); dzieci: Otolia, Władysław, Albin, Ludwik, Marianna (I), Henryk, Marianna (II), Zofia, Józefa, Anna, Stefania.

Źródła: Bork. Sp. 280; Nejm.; SGKP t. 7/162, t. 15, cz. 2/383; Szl. Król.; Urus. t. 12/162-163.