Omelański

herb Hurko

herb Odyniec

Omelański h. Hurko, vel Omeliński, Omyliński, właściwie Hurko-Omelański, odnoga rodu Hurków, którzy na Wołyniu od dóbr dziedzicz- nych Omelany zwali się Omelańskimi. Nazwisko wzięli zapewne od wsi Wielkie i Małe Omelany, pow. Równe (SGKP).

Jacko Omelański, wspólnie z bratem, dostarczał w roku 1528 na potrzeby wojenne trzy konie, a Hurko Omelański dwa konie. Jan Jaśkowicz Hurko Omelański, dziedzic części Omelan 1583 i 1598 r. (Metr. Woł.). W 1743 r. byli właścicielami wsi Dzierżki-Ząbki, znajdującej się obecnie w woj. podlaskim, pow. białostockim, gminie Poświętne.  

Jako Omelińscy vel Omylińscy zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862 z herbem Odyniec.

Genealogia
(osób: 58)

• LEONARD Hurko-Omelański h. Hurko (ok. 1850-po 1881); zamieszkały w mieście Chełm, obecnie woj. lubelskie (MK Chełm); ż. (p. 1881) Maria Gorska (ok. 1850-po 1881); dzieci: Aleksander.

• PAULINA Omelańska h. Hurko (ok. 1875-po 1898), c. Ludwika i Elżbiety Hulanickiej, dziedziczka we wsi Ulaniki in. Hulaniki, parafia Torczyn, pow. Łuck; wieś ta była gniazdem rodowym Hulanickich (SGKP t.12/780; Jabł. Woł.); m. (23 II 1897 Torczyn) Leon Stabrowski (ok. 1870-po 1898), s. Felicjana i Emilii Wyrzykowskiej, właściciel dóbr Horodynie par. Torczyn; ślub w parafii Torczyn, miejscowość: Ulaniki (MK Torczyn); dzieci: Zuzanna Stabrowska (ur. 12 XI 1898 Horodynie). 

Źródła: Bon. t. 8/14-17 (Hurko); Bork. Sp. 291; SGKP t. 7/529; Szl. Król.; Urus. t. 12/343; Żern. t. 2/157.