Jelnicki h. Nowina, na Wołyniu. W aktach wołyńskich wystęoują już od 1627 r. (Akta Woł.).
Jemielity h. Bożawola, h. Pobóg i h. Pielesz, vel Jamielity, Jemielita, ze wsi Jemielite Stare w ziemi łomżyńskiej, obecnie gmina Śniadowo, pow. Łomża, woj. podlaskie.
Kapica h. Jastrzębiec (odm.), na Podlasiu. Mają być gałęzią Milewskich herbu Jastrzębiec. Gniazdem tego domu jest wieś Kapice w parafii i gminie Kobylin Borzymy, pow. Wysokie Mazowieckie.
Koboska h. Gissa, vel Koboszka, Kobosko, pisali się z Kobosek w powiecie bielskim (Bon.). Obecnie wieś Koboski leży w gminie Nowe Piekuty, pow. Wysokie Mazowieckie, woj. podlaskie.
Koehler h. Węgłowiec, vel Köhler, Kohler, Kochler, Köchler, Keller, rodzina kupiecka w Warszawie. Przodkowie ich mieszkali w połowie XVIII wieku w Pradze czeskiej.
Z nich: Józef, syn Franciszka, członek Komisji umorzenia długu krajowego, w nagrodę długoletniej służby rządowej, otrzymał nobilitację 1840 r. i prawa nowego szlachectwa 1841 r. wraz z herbem Węgłowiec. Ludwik, doktor medycyny, otrzymał przyznanie praw nowego szlachectwa w Królestwie Polskim 1853 r.
Było kilka rodzin tego nazwiska osiedlonych w Polsce. Wywodzą się one m. in. ze Szwecji, z wyspy Gottlandia, z miejscowości Aubstadt w Bawarii, z Oberpreschkau w Sudetach.
Genealogia• LUDWIK Franciszek Koehler (27 XI 1799-20 XI 1871), s. Franciszka i Magdaleny Klassen, lekarz warszawski, doktor medycyny i chirurgii, działacz społeczny, powstaniec 1830/31; absolwent Liceum Warsz. 1817, wstąpił do szkoły lekarskiej, jednak już po roku przeniósł się na Uniwersytet Berliński i tam założył Związek Młodzieży Polskiej „Panta koina” (wszystko wspólne); wyróżniał się szczególnym radykalizmem, co spowodowało jego aresztowanie w 1822 r., trzyletni pobyt w więzieniu pruskim i roczny w Królestwie; po wyjściu na wolność ukończył studia lekarskie 1827 r. w Warszawie, uzyskując tytuł magistra; wkrótce wyjechał do Paryża w celu dalszej specjalizacji i tam w 1830 r. uzyskał tytuł doktora medycyny i chirurgii, po czym powrócił do rodzinnej Warszawy; ordynator w szpitalu starozakonnych 1830; w czasie powstania listopadowego jako lekarz pułkowy kierował szpitalem gwardii narodowej; szybko stał się członkiem krajowych i zagranicznych towarzystw naukowych; pełnił rozliczne funkcje społeczne, m. in. prezes Tow. Lekarskiego Warszawskiego i członek Rady Lekarskiej Zakładów Dobroczynnych; ogłosił wiele cennych prac z dziedziny chirurgii, zaś jako ceniony praktyk wykonał szereg pionierskich operacji; mieszkał w Warszawie, przy ul. Nowosenatorskiej 477b (obecnie ul. Moliera, róg Senatorskiej), nieruchomość tę odziedziczył po ojcu; ur. Warszawa, zm. tamże, lat 71 (PSB t.13/251; MK Warszawa: św. Jan); ż. (25 VIII 1831 Warszawa) Ludwika Michalina Gudeit (ok. 1812-po 1852), c. Jana Bogumiła, naczelnego aptekarza Ks. Warszawskiego, i Ludwiki Goullet; ślub w parafii św. Jana, w aktach także: Godeit, Godejt (MK Warszawa: św. Jan); dzieci: Maria, Franciszka, Julia, Zofia, Edward.
• ZOFIA (Zosha) Józefa Henrietta de Koehler (ok. 1848-ok. 1905), c. Ludwika i Ludwiki Gudeit; ur. Warszawa, zm. Szwajcaria (MK Warszawa św. Jan); m. (ok. 1868 Londyn) Alexander Cortlandt MacGregor Skinner (21 IX 1841-ok. 1893), s. Philipa Kearneya i Anny Louisy Leighton, kapitan inżynierii w armii indyjskiej; zamieszkały Londyn, Anglia; dzieci: Alice (ok. 1869-ok. 1930), Phillip (ur. ok. 1870), Maud Florence (ok. 1871-ok. 1959) – MacGregor.
Kokoszka h. Łada vel Kokoszko, w XV i XVI wieku na Mazowszu zamieszkiwała licznie reprezentowana rodzina o nazwisku Kokoszka.
Konarzewski h. Pobóg, vel Konarzeski, czasem Konaszewski, stara rodzina mazowiecka, w ziemi ciechanowskiej i różańskiej.
Konkowski h. Trąby vel Konkoski, Kąkowski, Kunkowski, wywodzą się zapewne z Kujaw, może ze wsi Kąkowa in. Konkowa Wola, parafia Dąbie, obecnie gmina Brześć Kujawski, pow. Włocławek. Konkowscy zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Inni wylegitymowali się z herbem Odrowąż.
Kotarbiński h. Leliwa, nie wiadomo skąd pochodzą, być może ze wsi Kotarby w pow. kaliskim, obecnie pow. Pleszew.
Krygier h. własnego vel Kryger, Kriger, Krigier, Krüger, Krueger, Krigar, Krygar, Kryjer, stara rodzina pruska, przydomku Wahl. Byli w woj. chełmińskim, gdzie Łukasz i Mikołaj, posiadali 1658 roku majątek Sławkowo (Nies.).
Lebisz h. Własnosił II, z nich: Jan Karol, syn Antoniego, naczelnik biura policji w Warszawie, otrzymał 1839 r. przyznanie praw nowego szlachectwa w Królestwie Polskim z zasady urzędu.
Lekczyński h. Nałęcz, vel Lekszczyński?, nazwisko zdawałoby się wskazywać, iż gniazdem tej rodziny jest wieś Lekczyn, nie wiadomo gdzie położona, dziś już na pewno nie istniejąca (albo też nie istniejąca pod tą właśnie nazwą).
Lipnicki h. Hołobok, stary ród małopolski, piszący się z Lipnika, w dawnym woj. sandomierskim. Ich gniazdem są wsie Lipnik w parafii Goźlice oraz Lipniczek w parafii Malice, niegdyś pow. Sandomierz, obecnie gmina Lipnik, pow. Opatów, woj. świętokrzyskie.
"Non omnis moriar"Horacy, Pieśni III, 30, 6
„Ci, których kochamy, nie umierają nigdy, bo miłość to nieśmiertelność"Emily Dickinson