Juszyński h. Garczyński odm. (in. Sas odm.), rodzina pochodzenia tatarskiego, na Żmudzi. Używali zaszczytnego przydomku Daniar-beg.
Według Dziadulewicza, jest to tatarski ród książęcy, gałąź rodu Juszeńskich. Z racji nazwiska, które przybrali w początkach XVII stulecia, uważali się bezzasadnie za główną linię rodu Juszeńskich. Ich protoplastą był Azisko, żyjący około roku 1460, ojciec Dawida, wspomnianego w Metryce Litewskiej pod rokiem 1490.
W XVIII wieku, Juszyńscy byli właścicielami m.in. Niemorzan Wielkich i Medelicy, na Żmudzi, oraz cząstki Gudzian i Dowbuciszek, w pow. trockim.
Juszyńscy
herbu Garczyński wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie
Kongresowym w latach 1836-1862, zapisani zostali do ksiąg szlachty
ówczesnej guberni augustowskiej.
• DAWID Juszyński h. Garczyński (ok. 1740-po 1815), s. Eliasza i NN., chorąży lekkiej kawalerii 1768 r.; zapewne dziedzic dóbr Niiemorzany (Niemorszany) Wielkie i Medelica, na Żmudzi; jego syn wylegitymował się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862, zapisany został do ksiąg szlachty ówczesnej guberni augustowskiej (Dziad.; Urus.; Sęcz.); ż. (ok. 1800) Kunegunda Buczacka (ok. 1780-po 1815); dzieci: Eliasz, Mustafa, Aleksander.
• HELENA Juszyńska h. Garczyński (ok. 1730-po 1750), c. prawd. Eliasza i NN.; była ok. roku 1750 żoną Mustafy Achmatowicza (Dziad.); m. Mustafa Achmatowicz (ok. 1720-po 1750).
Źródła: Bon. t. 9/125; Bork. Sp. 138; Dziad. 137-139; Sęcz.; Urus. t. 6/129.
Juszyński h. Twardost, w Małopolsce, na Podolu i Litwie.
Krzysztof, cześnik sandomierski 1671 r. Wawrzyniec Juszyński, pełnomocnik ks. Kazimierza Czartoryskiego 1695 r., podczaszy podolski 1700. Józef Michał (1793-1880), biskup sandomierski 1859.
Juszyńscy herbu Twardost zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862.
Herb — w polu czerwonym serce w
szachownicę błękitno-srebrną. W koronie trzy pióra strusie, środkowe
białe, prawe błękitne, lewe czerwone.
• KAZIMIERZ Juszyński h. Twardost (ok. 1800-po 1840), s. Józefa i Katarzyny Nowakowskiej,
brat biskupa sandomierskiego, Józefa, który był proboszczem w Goźlicach
od 1821; zamieszkały Goźlice, obecnie gmina Klimontów, pow. Sandomierz,
woj. świętokrzyskie; jego syn został wylegitymowany ze szlachectwa w
Królestwie Polskim w latach 1852-1856, z herbem Twardost; ur. prawd.
Bieliny Opatowskie k/ Kielc (Urus.; Wiśn. Kat.; Szl. Król.; SGKP
t. 2/761); ż. (1832 Goźlice) Placyda Juszyńska (ok. 1810-po 1839); ślub w
parafii Goźlice, miejscowość Goźlice (MK Goźlice); dzieci: Stanisław,
Marianna, Franciszka, Roch.
Źródła: Bon. t. 9/125; Ostr. nr 1219; Szl. Król.; Urus. t. 6/129; Wikipedia: 1, 2.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz