Kirkor

 

(wg Ostrowskiego)

 

(wg Bonieckiego)

Kirkor h. własnego (in. Dwie ławy), na Litwie. Ich gniazdem jest Kirkorowszczyzna w dawnym powiecie lidzkim (Bon.). Jan Kirkor, bojar królewski 1549. Elżbieta, księżniczka Gedroicka, żona Kirkora 1550 (Metr. Lit.). Kirkorowie podpisali 1700 r. laudum woj. mścisławskiego, a 1764 elekcję Stanisława Augusta z tymże woj. mścisławskim. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, w guberni wileńskiej 1817. Z nich: Michał, podpułkownik wojsk koronnych i fligiel adiutant królewski 1784, następnie pułkownik i generał adiutant królewski 1790.

 

Adam Honory Kirkor

(1818-1886)

• FELIKS Kirkor (ok. 1808-po 1852), s. Jana i Katarzyny Brygilewicz, nauczyciel gimnazjum lubelskiego; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1852 r. z herbem Kirkor (Urus.; Szl. Król.); ur. Olszanica, cyrkuł sanocki, Galicja Austriacka; ż. (ok. 1840) Celestyna Dulemba, Dulęba h. Alabanda (ok. 1820-po 1850), c. Cypriana i Pelagii Owidzkiej; dzieci: Wanda.

• WANDA Kirkor (ok. 1840-10 I 1891), c. Feliksa i Celestyny Dulemba; zm. Warszawa, poch. Cm. Powązkowski, kw. 182-V-15/18 (Cm. Pow.); m. (1872 Warszawa) Antoni Pawłowski (1826-1905), s. Michała i Ewy Głębockiej; ślub w parafii św. Aleksandra, uwagi: on wdowiec (MK Warszawa: św. Aleksander).

Źródła: Bon. t.10/79-80; Nies.; Ostr. nr 1327; Szl. Król.; Urus. t.6/346-347; Wikipedia.