Jelnicki

Jelnicki h. Nowina, na Wołyniu. W aktach wołyńskich wystęoują już od 1627 r. (Akta Woł.). 

Nazwisko wzięli zapewne od wsi Jelnica, obecnie gmina Międzyrzec Podlaski, pow. Biała Podlaska, woj. lubelskie. 

Jelniccy herbu Nowina zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Z nich: Jan, subdelegat opoczyński 1739.

Genealogia 
(osób: 17)

 

• LEONIA Jelnicka (1870-30 I 1898), c. Edwarda i Józefy Daszyńskiej; ur. Warszawa, zm. Ostrów Mazowiecka, obecnie woj. mazowieckie, lat 28 (MK Ostrów Mazowiecka); m. Edward Ogrodzki (ok. 1860-po 1898).

• TEODOR Leonard Karol Jelnicki (6 XI 1834-1902), s. Karola i Florentyny Dittman, urzędnik w Warszawie 1865, następnie radca Tow. Kredytowego Ziemskiego w Piotrkowie Trybunalskim; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym 1853 r. z herbem Nowina; chrz. 1836 Kielce, zm. Bukowa, parafia, gmina i powiat Bełchatów (Bon.; Urus.; Szl. Król.; MK Kielce: Katedra, MK Bełchatów); ż. (10 II 1863 Bęczkowice) Salomea Matylda Kulikowska (ok. 1840-po 1875), c. Onufrego i Anieli Kmita; ślub w parafii Bęczkowice, obecnie gmina Łęki Szlacheckie, pow. Piotrków Tryb., woj. łódzkie, miejscowość: Cieśle (MK Bęczkowice); dzieci: Zdzisław, Władysław, Kazimierz, Jadwiga, Zygmunt, Stefan, Roman.

Źródła: Bon. t. 8/396; Szl. Król.; Urus. t. 6/55.