Giejsztor

Giejsztor h. Giejsztor (in. herbu własnego), vel Gieysztor, Gejsztor, Geysztor, Gesztor, Gejsztort, Geysztort etc., rodzina żmudzka, w woj. trockim. Czasem błędnie nazywani w aktach Gersdorf, Geystorff etc. Ich gniazdem rodowym jest zapewne wieś Giejsztory, w parafii Niemonajcie, pow. Troki.

Gintowt

Gintowt h. Trąby, vel Gintowtt, Gintoft, także Gintowt-Dziewałtowski, Dziewiałtowski, w W. Ks. Litewskim. Rodzina żmudzka, której jedna gałąź używała przydomku Dziewałtowski (Dziewiałtowski).

Gloger

Gloger h. Prus II (a także h. Pracowoc), vel Glogier, rodzina pochodzenia jak się wydaje obcego, osiedlona m.in. na Podlasiu.

Godefroy

Godefroy h. Godefroy (in. herb własny), vel Godeffroy, w Polsce pisani także: Godeffroi, Godefroj, Godefray, Godefraj, Godefrey, Godefrej etc., szlachta francuska, która miała uzyskać nobilitację we Francji, od króla Ludwika XIV w 1669 r. (Sęcz.). 

Goleński

Goleński h. Ogończyk, vel Goliński, w ziemi dobrzyńskiej. Pierwotnie używali nazwiska Goleń albo Goleniów. 

Goliszewski

Goliszewski h. Jelita, vel Goliszowski, Goleszewski, Goleszowski, ze wsi Goliszew, w dawnym pow. orłowskim, obecnie pow. Kutno, chociaż być może, pierwotnie wyszli z Goliszewa, w pow. kaliskim (Bon.). Zdaniem Uruskiego, ich gniazda należy upatrywać na Kujawach.

Goniewski

Goniewski h. Glaubicz, vel Góniewski, Guniewski, na Podlasiu, w ziemi mielnickiej. Mateusz Goniewski, właściciel dóbr Mszane, w ziemi mielnickiej, 1765 r.

Gorazdowski

Gorazdowski h. Prawdzic, vel Gorazdoski, wyszli ze wsi Gorazdowo, w dawnym pow. pyzdrskim, gdzie dziedziczyła również szlachta herbu Łodzia, będąca jednego pochodzenia z Szołdrskimi i Tomickimi.

Gorczycki

Gorczycki h. Jastrzębiec, w Sieradzkiem. Uzyskali nobilitację 1590 r. z herbem Jastrzębiec, przypuszczeni do herbu przez Jurkowskich (Metr. Kor.). 

Gorzechowski

Gorzechowski h. Ogończyk, w ziemi dobrzyńskiej, wyszli ze wsi Gorzechowo i Gorzechówko, w dawnym pow. lipnowskim, w parafii Siecień. Obecnie wsie te leżą w pow. płockim, gminie Brudzeń Duży.

Gosk

Gosk h. Prawdzic, drobna szlachta, której majątkiem gniazdowym jest wieś Goski, w ziemi łomżyńskiej, w pow. zambrowskim, w parafii Rosochate. Niektórzy zmieniali nazwisko na Goski.

Gottowt

Gottowt h. Sulima, w W. Ks. Litewskim, w ks. żmudzkim. Jedna linia przeniosła się do Wielkopolski.

Grabiański

Grabiański h. Świeńczyc (in. Święcic), w Małopolsce i w księstwie siewierskim.

Grajbner

Grajbner h. Lis, vel Graybner, z nich: Henryk Kajetan Graybner, kapitan buławy wielkiej koronnej 1785 r., otrzymał szlachectwo na sejmie 1790 r.

Popkowski

Popkowski h. Pomian, vel Białosuknia-Popkowski, Papkowski, w ziemi łomżyńskiej. Stanowią odgałęzienie rodziny Białosuknia.

Gronostajski

Gronostajski h. Kościesza, vel Gronostayski, Hronostajski, w ziemi łomżyńskiej. Ich rodzinnym gniazdem są Gronostaje, w parafii Puchały, pow. Łomża.

Grudowski

herb Lis

herb Okuń

Grudowski h. Lis, vel Grodowski, rodzina mazowiecka, będąca odgałęzieniem rodu Okuniów. Zdaje się, że ci Okuniowie nie używali Beliny, ale herbu własnego.

Gründlich

Gründlich h. Nagroda, vel Gryndlich, Grindlich, na Podkarpaciu i w Małopolsce.

Grygowicz

Grygowicz h. nieznanego, rodzina małopolska, zamieszkiwali m.in. w Krakowie i Bieczu. 

Grzędziński

Grzędziński h. Orłosław (in. Orłosław I), vel Grzendziński, Grędziński, nobilitowani 1811 r. przez króla saskiego i ks. warszawskiego Fryderyka Augusta, wraz z nadaniem herbu Orłosław. 

Wrzosek

Wrzosek h. Prus I, drobna szlachta ze wsi Wrzoski, w parafii Miedzna, pow. Węgrów. Są jednego pochodzenia z Orłami (Orzeł) herbu Prus I, których zna Paprocki.

Guliński

Guliński h. Bończa, stanowią zapewne odgałęzienie Gulińskich herbu Janina. 

Pobikrowski

Pobikrowski h. Bawola głowa odm. (in. Bawola głowa z kolcem), używali także h. Wieniawa oraz h. Półkozic, drobna szlachta na Podlasiu, nazwisko wzięli od wsi parafialnej Pobikry, mylnie Pobikrów, dawniej Pobikrowy, w ziemi drohickiej, obecnie pow. Wysokie Mazowieckie, gmina Ciechanowiec.

Zadarnowski

Zadarnowski h. Sulima, vel Zadernowski, w W. Ks. Litewskim, i na Podlasiu, używali przydomków Kot i Ratold. 

Haraziński

Haraziński h. Korwin, w dawnym woj. sandomierskim, pochodzą pewnie od Haraźnych (Haraźny). 

Hasselquist

Hasselquist h. własnego, vel de Hasselquist, Haselquist, Hazelquist, rodzina pochodzenia szwedzkiego, otrzymała szlachectwo galicyjskie 1807 r. 

Haydes

Haydes h. Genderych (in. Gienderych, Genderich), vel de Haides, Haidesz, do Polski mieli przybyć z Czech. 

Lechnicki

Lechnicki h. Zadora, vel Lechnacki, Lachnicki (?), w W. Ks. Litewskim, później także na Podlasiu i w Lubelskiem. Pierwotnym ich nazwiskiem było zdaje się Grom, a Lechnicki (Lechnacki) – przydomkiem.

Helcel

Helcel h. Sztersztyn (in. Szternsztyn), vel Szernsztyn-Helcel, Heltzel, Hölzel von Sternstein (Sterstein), rodzina krakowska, pochodzenia austriackiego. 

Hempel

herb Hempel

herb Prątnicki

Hempel h. własnego (in. Hempel, Prątnicki odm.), vel de Hempel, a Hempelsdorff, Hempell, czasem Chempel, Hampel, rodzina osiedlona w XVII w W. Ks. Litewskim, a w XVIII wieku w Warszawie. Otrzymali szlachectwo w Polsce w 1790 r., jednak już wcześniej posiadali szlachectwo niemieckie.

Heppen

Heppen herbu Heppen (herb własny), vel de Heppen, szlachta niemiecka, uzyskali nobilitację od cesarza Ferdynanda III-go w 1639 r., zaś w Polsce indygenat na sejmie 1768 r. (Vol. Leg.).

Herman

herb Bibersztein

herb Herman

Herman h. Bibersztein (in. Biberstein), oraz h. własnego, vel Hermann, Herrmann etc., w XVII wieku zamieszkiwali w W. Ks. Litewskim, gdzie posiadali dobra Hermaniszki i Wowierany, w pow. oszmiańskim.

Herniczek

Herniczek h. Kotwicz, ich nazwisko oraz tradycja rodzinna wskazują, na pochodzenie czeskie. Już w XVII wieku dziedziczyli wieś Śliwoszki, na Podlasiu, w ziemi mielnickiej. 

Hirosz

Hirosz h. Rogala, vel Chirosz, Hyrosz, Chyrosz, rodzina podlaska, osiedlona także w W. Ks. Litewskim, gdzie jedna gałąź używła herbu Krzywiec. Nazwisko wywodzi się zapewne od imienia Hieronim, a wersja Hirosz jest jego zdrobnieniem.

Homicki

Homicki h. Rawicz (odm.), vel Chomicki, prawdopodobnie ze wsi Chomice, w ziemi łomżyńskiej. Maciej Chomicki, sekretarz królewski 1673 r. (Zap. Lub.). Homiccy otrzymali w 1783 r. tytuł szlachecki austriacki. 

Horecki

Horecki h. Półkozic, vel Horęcki, w ziemi chełmskiej. Jan Horecki, w powiecie przedeckim 1688 r. (Gr. Przed.).

Huba

Huba h. Przeginia (in. Przegonia), vel Hube, w W. Ks. Litewskim. 

Hubicki

Hubicki h. Korczak, rodzina czerwonoruska, pisała się „z Hubic i Hruszowa”, wsi w ziemi przemyskiej, w dawnym pow. drohobyckim. 

Idziński

Idziński h. Ślepowron, wyszli chyba z Podlasia. Z nich: Jakub Idziński oraz potomkowie Józefa, otrzymali szlachectwo na sejmie 1775 r. (Vol. Leg.). 

Pęza

Pęza h. Ślepowron, vel Pęsa, Pensa, Penza, rodzina podlaska, której majątkiem gniazdowym jest wieś Pęzy (Pęsy), inaczej Penzy, w parafii Sokoły, pow. Wysokie Mazowieckie, obecnie woj. podlaskie. Od Pęzów wywodzą się Pęscy herbu Ślepowron.

Stawirej

Stawirej h. Jelita, vel Stawirey, Stawierej, Stawerej, drobna szlachta w ziemi bielskiej. Występują w aktach od XVI wieku. Niektórzy zmienili nazwisko na Stawirejski.

Illustrowski

Illustrowski h. nieznanego, vel Ilustrowski, Illustrowicz, na Litwie, w ks. żmudzkim.

Ines

Ines h. własnego (in. Trzy gwiazdy), vel Ines de Leon, de Innes, de Inez, rodzina szlachecka w ziemi lwowskiej 1782 r. 

Irzykowicz

Irzykowicz h. Leliwa, vel Monwid-Irzykowicz, Irzykiewicz, Jerzykowicz, brali przydomek Monwid (albo Mondwid, Montwid), mający wykazywać, że pochodzą od Monwida, który przyjął na zjeździe w Horodle za herb Leliwę. 

Iwanowski

Iwanowski h. Rogala (odm.), vel Biberstein-Iwanowski, rodzina podlaska, znana od XV wieku. Wywodzą się zapewne ze wsi Iwanów, w parafii Zbuczyn, w dawnym pow. łukowskim, obecnie pow. Siedlce – tej samej, z której według Niesieckiego, mieli wyjść Iwanowscy herbu Łodzia.

Jabłoszewski

Jabłoszewski h. Prus I, na Mazowszu, Podlasiu oraz w W. Ks. Litewskim, w pow. kobryńskim.

Jagielski

Jagielski h. Łabędzik, otrzymali na sejmie 1790 r. szlachectwo wraz z herbem nazwanym Łabędzik. Józef, major wojsk koronnych 1789 r.