Krzęciewski

Krzęciewski h. Rola (używali także herbów Ogończyk, Ramułt), vel Krzęcieski, Krzeciewski, Krzęciowski, Kręciewski, Kręcieski, Krzęciejewski, Kręciejewski, Kręcijewski, Kręciejeski, Krenciejewski etc., błędnie Księciewski, pisali się „z Puśnik”, często zmieniali nazwisko na Kręciejewski.

Kriegstein

Kriegstein h. własnego (inaczej herbu Kriegstein), vel Krygstein, Kriegsstein, Krigsztein, Krigszteyn, Krygstajn, Krygstayn etc., nobilitowani w Polsce w XVIII wieku. Karol Kriegstein, kapitan wojsk koronnych, otrzymał szlachectwo na sejmie 1790 r. (Vol. Leg.). 

Jaczyński

Dąbrowa

Odrowąż

Jaczyński h. Dąbrowa (oraz h. Jastrzębiec odm., h. Odrowąż), vel Jączyński, na Mazowszu, w Wielkopolsce i na Kujawach. 

Jackowski

Jackowski h. Gozdawa, pisali się „z Jackowic”. Gniazdem rodu jest wieś Jackowice, w pow. orłowskim (Bon.). 

Bielicki

Bielicki h. Ogończyk, vel Bielecki, przydomku Kośmider, wyszli z Bielic w pow. łęczyckim. 

Kroczyński

Kroczyński h. Grabie, vel Kroczeński, rodzina wielkopolska, pisali się „ze z Skoroszewic”, a wyszli ze wsi Kroczyno (inaczej Kroczyn), w dawnym pow. kościańskim. 

Królikiewicz

Królikiewicz h. Jasieńczyk (oraz h. Knut), vel Krulikiewicz, na Podlasiu, później także w innych województwach. 

Kryczyński

Kryczyński h. Radwan odm. (inaczej Radwan VI), przydomku Emirza Najman-Beg-Oliszkiewicz, ród kniaziów tatarskich, wywodzący się z Litwy, gdzie (według legendy rodzinnej) ich przodek Najman-beg (krewny chana) przybył na początku XV wieku. Dziadulewicz pisze o nich: „...jest to jeden z najznakomitszych i najstarszych rodów tatarskich na Litwie, gałęź idącego z krwi chanów wielkiego rodu Najmanów”. 

Krynicki

Krynicki h. Korab odm. (in. Krynicki III, Korab i Gryf), vel Korab-Krynicki, albo Korabita-K. (błędnie Korabit-K.), stanowią jedną rodzinę z Kryńskimi herbu Korab, z Krynek na Podlasiu. Boniecki mylnie łączy ich z ruską rodziną Krynickich vel Kiernickich herbu Sas. 

Krzemieński

herb Prus I (Turzyma)

 herb Prus III (Nagody)

 

Krzemieński h. Prus I (oraz h. Prus III), vel Krzemiński, na Rusi Czerwonej, w pow. przemyskim. Pisali się „z Krzemieńca”, jednak nazwa wsi mogła z czasem ulec zmianie. Ich gniazdem mogła być wieś Krzemień, w parafii Parzęczew, niegdyś w pow. łęczyckim, obecnie pow. Zgierz.