Maliński

Maliński h. Pietyróg (in. Pietyrog, Pietyroch), vel Jeło-Maliński, przydomku Jeło, rodzina rusko-wołyńska, wywodząca się od tamtejszych ziemian, osiedlona później także na ziemiach koronych dawnej Rzeczypospolitej, m.in. w Wielkopolsce. Pisali się „z Malina”.

Manowski

Manowski h. Prus III, rodzina mazowiecka, wzięła nazwisko od dóbr swych dziedzicznych Many, w ziemi warszawskiej, skąd przesiedlili się dalej m. in. do woj. sandomierskiego i na Podlasie. 

Markiewicz

Markiewicz h. Łabędź, vel Dunin-Markiewicz, na Litwie i Żmudzi, Podlasiu i w Wielkopolsce. Używali przydomków, m. in. Woronicki, Wazgiewicz i Wozgiłowicz.

Mars

Mars h. Noga (oraz h. Pilawa), vel Noga-Mars, Marss, rodzina pochodzenia zapewne śląskiego, osiadła w Małopolsce. Znani są już w XVI wieku Marsowie herbu Pilawa, drobna szlachta w pow. proszowskim. 

Mejer

Mejer h. Lewalt (także h. Lewalt I, Lewald, Lehwaldt Oelsen, Elsen, mylnie h. Wolda), vel Meyer, Meier, Majer, Mayer, na Pomorzu, w Prusach, Wielkopolsce, i na Litwie, używali przydomku „de Wolda”. Mają się wywodzić z Kurlandii (Inflanty). Występują w aktach od XIV wieku.

Mersberg

Mersberg h. własnego (in. herbu Mersberg), vel Mersberg de Moeser, rodzina przybyła do Polski z Saksonii. Niemiecki autor Leopold Ledebur zna Mesebergów w różnych prowincjach niemieckich, m. in. w Brandenburgii.

Męczyński

Męczyński h. Rawicz, vel Męciński, stanowią odgałęzienie rodu rycerskiego Rawitów a wywodzą się zapewne od Męcinów (Męcina, Męczyna) herbu Rawicz, którzy zamieszkiwali na terenie ziemi opoczyńskiej, chęcińskiej i pow. radomskiego. Męcinowie należą m.in. do współdziedziców wsi Skrzyńsko, obecnie pow. Przysucha, w latach 1378–1569.

Mędrzecki

Mędrzecki h. Piórosław (in. Pierosław), vel Mędrzycki, drobna szlachta kujawsko-pomorska, notowana w aktach w XVI-XVII wieku. Wywodzą się ze wsi Mędrzyce, w parafii Łasin, pow. Grudziądz. Jan Mędrzecki, dziedzic części wsi Czarna Dąbrowa, w pow. lęborskim, 1638 r. Michał, chorąży wojsk koronnych 1780.

Micewicz

Micewicz h. Jelita, vel Miciewicz, na Litwie. Rodzina wywodząca się z bojarów litewsko-ruskich. Jak się wydaje, ich gniazdem są dobra Micewicze, dawny pow. Sejny, parafia Lejpuny. W XVIII wieku byli właścicielami rozległego majątku Surdegi (o powierzchni dwudziestu kilku włók), w pow. wiłkomierskim.

Michaelis

Michaelis h. Hening (in. herb własny), vel Michaelis de Henning, de Henning-Michaelis, Michäelis, wywodzą się z północnej Szwecji, skąd na początku XVIII wieku przenieśli się do Kurlandii, a pod koniec owego stulecia do pow. krzemienieckiego na Wołyniu.