Mersberg

Mersberg h. własnego (in. herbu Mersberg), vel Mersberg de Moeser, rodzina przybyła do Polski z Saksonii. Niemiecki autor Leopold Ledebur zna Mesebergów w różnych prowincjach niemieckich, m. in. w Brandenburgii.

Jan Jerzy Mersberg, pułkownik wojsk polskich, budowniczy litewski, właściciel wsi Kiełbasin, w ziemi mielnickiej, którą kupił w 1741 r. od Benedykta Godlewskiego, starosty łuckiego (Akta Mielnickie). Inny Jan, budowniczy generalny gubernii płockiej ok. 1830. Ludwik Wilhelm, budowniczy gubernialny guberni podlaskiej 1841.

Mersbergowie herbu Mersberg zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej, oddział podlaski.

Herb — w polu błękitnym kotwica srebrna w lewo nieco ukośnie. Nad hełmem w koronie pelikan srebrny, karmiący pisklęta.

Źródła: Bork. Sp. 243; Led.; t. 3/309; Ostr. t. 1/351, nr 2034, t. 2/205; Sęcz.; Urus. t. 10/316.