Micewicz

Micewicz h. Jelita, vel Miciewicz, na Litwie. Rodzina wywodząca się z bojarów litewsko-ruskich. Jak się wydaje, ich gniazdem są dobra Micewicze, dawny pow. Sejny, parafia Lejpuny. W XVIII wieku byli właścicielami rozległego majątku Surdegi (o powierzchni dwudziestu kilku włók), w pow. wiłkomierskim.

Piotr Micewicz sprzedał 1495 r. wieś Rostię (Bon.). Więcko, bojar, otrzymał zatwierdzenie szlachectwa 1541 r. (Metr. Litew.). Jerzy, w pow. słonimskim 1633 r. Aleksander, koniuszy wiłkomierski, Franciszek, Józef i Wojciech z woj. wileńskiem, a Jerzy z ks. żmudzkim podpisali elekcję 1733 r. Jan, pokojowy królewski 1739 r. Michał, Mikołaj i Paweł podpisali 1764 r. konwokację generalną litewską. Jan, komisarz z pow. wiłkomierskiego 1746 r. Dominik, horodniczy upicki, z pow. wiłkomierskiego, Jan i Jerzy z pow. grodzieńskiego i Ignacy, wojskowy ks. żmudzkiego, z ks. żmudzkiego elektorowie 1764 r. Z tych ostatnich: Ignacy, sędzia ziemski rosieński 1772-1783, pisarz ziemski rosieński 1789-1793, a Dominik, deputat do kwarty, stolnik 1775-1778, a sędzia ziemski wiłkomierski 1791-1793. Rozalia, żona Michała Czajewskiego 1799 r.

Micewiczowie herbu Jelita zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni augustowskiej. Inni zostali zapisani do ksiąg szlachty gub. kowieńskiej 1799 r. z herbem Gryf.

Genealogia 
(osób: 33)

 

• FRANCISZKA Józefa Micewicz h. Jelita (ok. 1816-po 1845), c. Michała i Petroneli Ochmanowskiej; zamieszkała 1845 r. Warszawa, ul. Bugaj 2585; ur. Warszawa (Urus.; MK Warszawa: św. Jan); m. (5 IV 1845 Warszawa) Franciszek Domagalski (ok. 1808-po 1845), s. Tomasza, obywatela, i Teresy Modrzejewskiej, artysta baletu; zamieszkały Warszawa, ul. Bugaj 2604; ur. Warszawa; ślub w parafii św. Jana, uwagi: on wdowiec lat 37, rodzice nie żyją, ona panna lat 29, zamieszkała przy rodzicach, w podpisie: Miciewicz, świadkowie: Jan Jasiński, reżyser sceny warszawskich teatrów, i Mikołaj Woroniecki, artysta baletu, obaj pełnoletni, w Warszawie zamieszkali (MK Warszawa: św. Jan); 1v. Marianna Micewicz (ok. 1810-1843), zm. Warszawa.

 

• LUDWIK Marceli Micewicz h. Jelita (1807-po 1839), s. Stanisława i Anny Dobsewicz, pisarz batalionowy 1829 r., podporucznik w korpusie pociągu żywności 1831 r.; dzierżawca folwarku Marywil, w pow. kalwaryjskim, 1839; prawnuk Wojciecha, który testamentem z r. 1762 pozostawił sukcesorom majętność Surdegi, w pow. wiłkomierskim, i dwadzieścia kilka wsi; razem z synami wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1839 r., zapisany do ksiąg szlachty ówczesnej guberni augustowskiej; ur. Syntowty in. Sentowty, w pow. wiłkomierskim, gm. Onikszty (Urus.; Sęcz.); ż. (ok. 1830) Zofia Zuzanna Kruszewska (ok. 1810-po 1839); dzieci: Władysław, Onufry, Wiktor. 

Źródła: Sęcz.; Urus t. 10/355.