Miciński

Miciński h. Łabędź, vel Dunin-Miciński, Mieciński, Miczyński, Mieczyński, na Mazowszu. Jedna rodzina z Dunin-Mieczyńskimi herbu Łabędź. Od nich bodaj pochodzą Micińscy herbu Pelikan. 

Adam, koniuszy nadworny króla Zygmunta Augusta, napisał dziełko o chowie koni. Wojciech Antoni (zm. 1754), kanonik krakowski, profesor Akademii Krakowskiej, a w 1753 r. rektor, poeta i autor.

 

• ANNA Ludwika Micińska 1v. Dubowska 2v. Zagórska (22 XII 1939-21 III 2001), c. Bolesława i Haliny Krauze, historyk literatury, krytyk literacki, eseistka i edytor; w domu nazywana Dunią; uczęszczała do szkoły we Francji, dzięki czemu biegle mówiła po francusku; wraz z matką zamieszkała po wojnie w Zakopanem, gdzie ich dom stał się miejscem spotkań środowiska artystycznego; ukończyła filologię polską na Uniw. Jagiellońskim, praca magisterska o powieści Witkacego „622 upadki Bunga” pod opieką Kazimierza Wyki; po studiach pracowała w zakopiańskim Muzeum Tatrzańskim, gdzie porządkowała spuściznę po Witkacym; potem zamieszkała w Warszawie; ur. Paryż, zm. Warszawa, na chorobę nowotworową, poch. Cm. Powązkowski, kw. 299a-VI-14 (Wikipedia; Cm. Pow.); 1m. Grzegorz Dubowski (ur. 1934), reżyser; dzieci: Zofia Dubowska-Grynberg (ur. 1972), Bolesław Dubowski (ur. 1972); 2m. (1987) Włodzimierz Ostoja-Zagórski h. Ostoja (22 XI 1939-19 II 2015), s. Jerzego, poety i eseisty, i Maryny Woycieszonek, profesor biochemii; jego rodzice za swoją działalność w obronie Żydów podczas okupacji hitlerowskiej zostali odznaczeni medalami Sprawiedliwy wśród Narodów Świata; ur. Warszawa.

 

Tadeusz Miciński
(1873-1918)

 

• TADEUSZ Teodor Miciński h. Łabędź (9 XI 1873-II 1918), s. Rudolfa i Wandy Pruskiej, poeta, pisarz okresu Młodej Polski, autor mistycznych powieści, poematów prozą i wierszy kontemplacyjnych, jeden z czołowych pisarzy polskiego ekspresjonizmu, prekursor surrealizmu; uczył się w V Gimnazjum w Warszawie, studiował historię i filozofię na UJ; walczył w I wojnie światowej, dużo podróżował; oficer oświatowy w korpusie gen. Dowbora-Muśnickiego; przyjaciel Witkacego, Stanisława Przybyszewskiego i Karola Szymanowskiego, członek Warszawskiego Tow. Teozoficznego; byl spokrewniony z niemiecką rodziną Dohrnów przez żonę Marię Dobrowolską z Baranowskich; zamordowany na Mohylewszczyźnie w nieznanych okolicznościach, prawdopodobnie podczas napadu rabunkowego przez tamtejszych chłopów, choć istnieje też hipoteza, według której był to bolszewicki zamach; ur. Łódź, zm. Małe Małynicze, koło miasta Czeryków, obecnie na Białorusi, lat 45 (PSB t. 20/689; Bazyl.); ż. Maria Baranowska (1869-1938); 1v. Dobrowolska; dzieci: Jarosław.

Źródła: Nies.; PSB t. 20; Urus. t. 10/378.

 

Miciński h. Pelikan, na Rusi Czerwonej, w woj. ruskim. Prawdopodobnie niektórzy Dunin-Micińscy porzucili swój herb rodowy i zaczęli się pieczętować herbem Pelikan. 

Marcin, skarbnik kamieniecki, ekonom dóbr Leśniewskich 1685 r. Jan, porucznik pancerny 1719. Aleksander, podczaszy owrucki, towarzysz husarski 1740, ożeniony z Antoniną Stadnicką. Jego brat Tomasz, jezuita 1740. Rozalia, żona Marcelego Drozdowskiego, wojskiego orszańskiego 1750. Zofia za Józefem Hubickim 1775. Tomasz, chorąży 1785, porucznik 1788, sztabskapitan regimentu gwardii królewskiej 1791. Grzegorz, deputat szlachty pow. kowelskiego 1845. Józef, sędzia prezydujący w Kielcach 1865.

Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Galicji 1782 r. oraz w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, bez podania herbu, zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej. Inni zostali zapisani w gub. wołyńskiej.

Genealogia 
(osób: 30)

 

• HELENA Micińska h. Pelikan, voto Czajkowska (ok. 1827-19 XI 1913), c. Józefa i Antoniny Szalawskiej (Szelewskiej); zamieszkała do 1862 r. w Kielcach, w Warszawie 1862-1867; ur. Lublin, zm. Brwinów, obecnie pow. Pruszków, lat 86 (MK Brwinów); m. (27 VII 1862 Warszawa) Jan Czajkowski (ok. 1810-1870), s. Tomasza i Franciszki Młotkowskiej, radca kolegialny, naczelnik kancelarii komisji emerytalnej w Warszawie; ur. miasto Przyrów, obecnie pow. Częstochowa, zm. Warszawa (MK Warszawa: Wsz. Św.); ślub w parafii św. Andrzeja, uwagi: on kawaler lat 52, ona panna lat 35, przy ojcu zostająca, świadkowie: Wojciech Czajkowski, brat nowozaślubionego, urzędnik rady stanu, i Ignacy Skórzyński, urzędnik komisji emerytalnej, obaj pełnoletni, w Warszawie zamieszkali (MK Warszawa: św. Andrzej); dzieci: Michalina Waleria Natalia (ur. 5 VI 1863 Warszawa), Ludwika Franciszka Antonina (ur. 25 VIII 1865), Franciszek Michał Antoni (ur. 4 X 1867) – Czajkowscy.
 

• JÓZEF Miciński h. Pelikan (1803-po 1862), s. Józefa i Cecylii Niewęgłowskiej, porucznik armii Królestwa Polskiego 1826, sędzia pokoju sądu poprawczego powiatu kieleckiego 1865; zamieszkały w mieście gubernialnym Kielce; wstąpił 1824 r. jako aplikant do wydziału audytoriatu generalnego komisji rządowej wojny i w 1825 r. został pisarzem audytora dywizyjnego, a 1830 r. awansował na audytora z asymilacją do stopnia porucznika; ur. Bedlne, parafia Ulan, pow. Radzyń Podlaski; mieszkał w 1827 r. w mieście Lublin (Urus.; MK Warszawa: św. Andrzej); ż. (19 X 1826 Pawłów) Antonina Agnieszka Szalawska h. Jastrzębiec (ok. 1805-1827/62), c. Wawrzyńca i Elżbiety NN.; w aktach także: Agnieszka Antoniana Szelewska; w Herbarzu Uruskiego błędnie: Antonina Szelańska; ślub w parafii Pawłów, pow. Chełm, miejscowość: Kańska Wola (MK Pawłów); dzieci: Helena.

 

Źródła: Nies. t. 6/389; Sęcz.; Urus. t. 10/378.