Niepokojczycki h. Waga (odm.), vel Niepokoyczycki, Niepokójczycki, na Litwie, w woj. brzeskim litewskim, pisali się „z Niepokojczyc”. Używali przydomku Abramowicz, a niekiedy Pociej, uważając że są jednego pochodzenia z tą rodziną. Inna gałąź używała przydomku Lewkowicz. Nazwisko wzięli od wsi Niepokojczyce nad Muchawcem, pow. Kobryń. Istniała tu w 1857 r. parafia ewangelicko-reformowana, która „miała 45 dusz” (SGKP).
Niklewicz h. Gryf (in. Świeboda, Swoboda), vel Nyklewicz, pierwotnie nazywali się Nikiel. Rodzina zapewne mieszczańska. Nadanie szlachectwa otrzymała 1768 r. Byli także Nikielowie herbu Półkozic i Niklowiczowie h. Hołobok zamieszkujący w XV wieku w Małopolsce.
Nitowski h. Lubicz (oraz h. Dołęga), czasem Mitowski, Nitawski, na Mazowszu, skąd niektórzy przenieśli się na kresy Rzeczypospolitej, do woj. kijowskiego. Rafał, łowczy kijowski 1615. Michał, dziedzic dób Zołotyjewo, w woj. kijowskim 1693 r.
Nizowski h. Nizowski-Siła, vel Niżowski, mieli używać przydomku Wizgierd. Byli Wizgierdowie na Żmudzi pieczętujący się herbami Odrowąż i Lubicz. Bazyli Nizowski 1658 r. Jan, instygator grodzki owrucki 1791 (Wyr. Tryb. Lubel.).
Nosarzewski h. Dołęga, vel Nosarzeski, Nosarzowski, Nasarzewski etc., rodzina mazowiecka, licznie rozrodzona, wywodząca się ze wsi Nosarzewo, w pow. mławskim, parafii Szydłowo. Dobra te uległy podziałowi na Nosarzewo Wielkie (Major) i Małe (Minor). Obecnie są to dwie osady: Nosarzewo Polne i Nosarzewo Borowe.
Nurzyński h. Rawicz, vel Nużyński, Nóżyński, Nożyński, Nuryński, rodzina podlaska, licznie rozrodzona. Nazwisko wzięli od wsi Nurzyna, parafia, gmina i powiat Łuków, obecnie woj. lubelskie, gdzie są notowani w aktach już 1475 r.
Obniski h. Jastrzębiec, zapewne także Obniński, drobna szlachta podlaska, pisali się „z Obniża”. Ich rodzinnym gniazdem jest wieś Obniże in. Obniż, w ziemi drohickiej, w parafii Śledzianów, obecnie gmina Drohiczyn, pow. Siemiatycze. W 1528 r. dziedzice wsi winni byli dostarczać na wojnę jednego zbrojnego jeźdźca. W XIX wieku była to okolica szlachecka w której było 201 działów drobnoszlacheckich i 19 włościańskich.
Obrąpalski h. Lubicz, vel Obrępalski, Obrompalski, Obrempalski, wymienia ich Paprocki w 1584 r. Według Dworzaczka wyszli z Mazowsza, z ziemi gostyńskiej. Przenieśli się na Podlasie, gdzie założyli wieś Obrąpałki in. Obrępałki (Czaple-Obrępałki), w pow. sokołowskim, parafia Skrzeszew. W XIX wieku Czaple stanowiły tzw. okolcę szlachecką, w której skład wchodziły ponadto Czaple Andrzejowice, Cz. Jarki oraz Cz. Ruskie.
Posty
Komentarze
