Rybczyński

Rybczyński h. Ślepowron, vel Rybczeński, Rypczyński, na Mazowszu występują w aktach od XVII wieku. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Galicji 1782 r. a w Cesarstwie Rosyjskim 1834 r., zapisani do ksiąg szlachty gubweni kijowskiej.

Rzączyński

Rzączyński h. Ślepowron, na Podlasiu, Litwie i Podolu. Pochodzą od Rząców vel Rzońców tego herbu, ze wsi Rzące, w parafii Sokoły, pow. Wysokie Mazowieckie, oraz Bujny-Rzońce, w pow. łomżyńskim.

Salecki

Salecki h. Jelita, w Małopolsce. Antoni, Norbert Dominik oraz Tadeusz Ignacy Saleccy otrzymali potwierdzenie szlachectwa w Wydziale Stanów we Lwowie w 1808 r.

Saładykowski

Saładykowski h. Korczak, vel Szaładykowski, Sałdykowski, w Małopolsce. Ich pierwotnym nazwiskiem jest prawdopodobnie „Saładyk”.

Samborski

Ostoja

Kościesza

Samborski h. Ostoja, vel Sambórski, Samburski, Szamborski etc., według Polskiej Encyklopedii Szlacheckiej mieli wyjść ze wsi Samborz w pow. płockim, parafia Święcieniec.

Sanden

Sanden h. własnego, vel de (von) Sanden, rodzina mieszczańska z Królewca, otrzymała szlachectwo pruskie 23 III 1796 r.

Ciołkosz

Ciołkosz, rodzina wywodząca się z terenu obecnego woj. podkarpackiego.

Schmidt

Schmidt h. Schmidt (in. Róża, herb własny), vel Schmid, Schmit, Schmitt, Szmidt, Szmid, Szmit etc., niemiecka rodzina szlachecka, nobilitowana w Niemczech 1757 r., indygenowana w Polsce. Po pierwszym rozbiorze złożyli hołd królowi pruskiemu w 1772 r.

Schnejder

Schnejder h..., vel Schneyder, Schneider, Sznejder, Sznajder etc., pochodzenia niemieckiego.

Schulze

Schulze h. własnego, vel (von) Schultze, Schultz, Schulz, Szulc, na Litwie i Podlasiu. W 1842 r. byli właścicielami dóbr Jakimiszki oraz Marwa, w ówczesnym pow. augustowskim.