Schmidt h. Schmidt (in. Róża, herb własny), vel Schmid, Schmit, Schmitt, Szmidt, Szmid, Szmit etc., niemiecka rodzina szlachecka, nobilitowana w Niemczech 1757 r., indygenowana w Polsce. Po pierwszym rozbiorze złożyli hołd królowi pruskiemu w 1772 r.
Według Siebmachera najwcześniejsza nobilitacja Schmidtów, rodziny patrycjuszy z Altenstadtu, sięga pierwszej połowy XVI wieku. Wymienione przez niego nadania szlachectwa oraz herby dotyczą różnych osób, piszących się rozmaicie: Schmidt, Schmid, Schmitt.
Według Żernickiego, w Prusach była rodzina szlachecka Schmidtów herbu Wieruszowa, pochodząca prawdopodobnie od Wierusz-Kowalskich. Od Szmidów idą niewątpliwie Szmidowiczowie.
Franciszek Schmidt, strażnik wendeński, dziedzic dóbr Ciołkiszki i Bydliszki (bliżej nieznane), które mu sprzedała Elżbieta ze Szmidtów (Schmidtów) Strawińska w 1767 r.
Potomkowie Karola, który otrzymał indygenat w Rzeczypospolitej na sejmie w 1764 r., oraz wymienionego wyżej Franciszka, zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział kielecki, oraz w guberni augustowskiej.
Herb — w polu srebrnym czerwona róża na zielonej łodydze z 2 liśćmi; na hełmie 3 strusie pióra.
Genealogia
(osób: 25)
• HENRYK Schmidt, Szmidt h. wł. (ok. 1812-po 1851), s. Henryka i Krystyny Müller; w aktach także: Szmidt; zamieszkały Kraków 1839-1851 (MK Kraków: św. Szczepan); jego brat został wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1856 r. z herbem własnym (Schmidt), zapisany do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział kielecki (Szl. Król.; Sęcz.); ż. (1839 Kraków) Cecylia Cerbe (ok. 1816-po 1851), c. Józefa i Zuzanny Pade (Padee?); w aktach także: Cerba; ślub w parafii św. Szczepana, miejscowość: Kraków, uwagi: on kawaler lat 27, ona panna lat 23 (MK Kraków: św. Szczepan); dzieci: Henryk, Konrad, Karol, Julianna, Wincenty.
• KAROLINA Schmidt, Szmidt h. wł. (20 I 1873-po 1900), c. Bolesława i Leokadii Bukowskiej; ur. Strzeszkowice, parafia Piotrkowice Wodzisławskie, gm. Wodzislaw, obecnie pow. Jędrzejów, woj. świętokrzyskie, chrz. 1873; zm. Warszawa, poch. Cm. Powązkowski (MK Piotrkowice; Cm. Pow.); m. (1895 Kraków) Władysław Beniamin Bukowski h. Osoria (7 X 1871-1913), s. Feliksa i Gabrieli Kucińskiej (Kucieńskiej) h. Ogończyk; ur. Laski Dworskie, zm. lat 42; wpis ślubu z Krakowa, dokonany w parafii Piotrkowice gm. Wodzisław, miejscowość: Kraków, uwagi: kawaler, panna (MK Piotrkowice); dzieci: Leokadia (ur. 1897), Jerzy (ur. 1900) – Bukowscy.
Źródła: Bork. Sp. 383, 448; Sęcz.; Sieb.; Szl. Król.; Żern. t. 2/322; Szlachta herbowa woj. augustowskiego w I połowie XIX w. Augustowska gubernialna deputacja szlachecka.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz