Samborski

Ostoja

Kościesza

Samborski h. Ostoja, vel Sambórski, Samburski, Szamborski etc., według Polskiej Encyklopedii Szlacheckiej mieli wyjść ze wsi Samborz w pow. płockim, parafia Święcieniec.

Jest jednak bardziej prawdopodobne, że wywodzą się ze wsi Sambory, w ziemi wiskiej, w parafii Wizna, obecnie pow. Łomża, woj. podlaskie. Na terenie tej wsi istniało niegdyś stare zamczysko, nieznanego pochodzenia. Założycielami wsi byli w połowie XV wieku rycerze należący do rodu Kościeszów. Nazywali się początkowo Samborami, pewnie z tego powodu, że imię Sambor było wśród nich szczególnie popularne. Pawła Sambora (Szambor, Schambor) i Basza Kołaka (Colak) herbu Kościesza wymienia dokument z 1465 r. wydany w Łomży. Wydaje się zatem, że Kościesza jest właściwym herbem Samborskich, i że są oni jednego pochodzenia z Kołakowskimi herbu Kościesza. Wieś Sambory istniała także w parafii Kałuszyn, pow. Mińsk Mazowiecki, i gdzie także mieszkała szlachta tego nazwiska.

Jan i Sebastian Samborscy podpisali elekcje królów Michała i Jana III w 1669 i 1674 r. z woj. rawskim, zaś Dominik elekcję króla Stanisława Leszczyńskiego w 1733 r. z woj. mazowieckim. Marcin Samborski vel Szamborski (zm. 1708), ksiądz, jezuita, misjonarz dworski starosty lwowskiego, prefekt szkoły jezuickiej w Krośnie, ur. na Mazowszu, zm. w Krakowie. Wspomina go Niesiecki w Herbarzu, jak również jego bratanków: Michała, Antoniego i Karola. 

Samborscy herbu Ostoja zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Galicji, w sądzie ziemskim halickim w 1783 r. oraz w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział sandomierski i kielecki.
Genealogia
(osób: 34)

 

• JAN Chrzciciel Samborski h. Ostoja (10 VI 1807-5 IX 1874), s. Mikołaja (Michała) i Magdaleny Szabo (Szala), burmistrz miasta Przysucha 1856; prawnuk Jana dziedzica wsi Sieromino (podawano też Sieronimo) w 1706 roku; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1856 r. z herbem Ostoja, zapisany do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział sandomierski (Szl. Król.; Sęcz.); zm. Przysucha, obecnie pow. Przysucha, woj. mazowieckie, lat 67, uwagi: mąż Honoraty Klichowskiej (MK Przysucha); ż. (1840 Cerekiew) Honorata Antonina Martyna Klichowska h. Trąby (1820-po 1874), c. Walentego i 2ż. Tekli Grabiszewskiej; w aktach także: Eleonora Klichowska; ur. Łochówek Dwór, parafia Żelechlinek, obecnie pow. Tomaszów Mazowiecki, woj. łódzkie, chrz. 13 I 1820, uwagi: Generos. (MK Żelechlinek); ślub w parafii Cerekiew, pow. Radom, miejscowość: Kozinki (MK Cerekiew); dzieci: Martyna, Felicjan, Lucjan, Maria, Amelia, Kazimiera, Mieczysław, Kamila, Jan.

 

• WIKTORIA Samborska (ok. 1805-po 1828), c. Mikołaja i Antoniny Przestrzelskiej; zamieszkała Konopki Tłuste, parafia Jedwabne, pow. Łomża (MK Jedwabne); m. (1828 Jedwabne) Kazimierz Konopka h. Nowina (ok. 1800-po 1828), s. Józefa i Marianny Konopka, dziedzic cząstkowy we wsi Konopki Tłuste, parafia Jedwabne; ślub w parafii Jedwabne, miejscowość: Konopki Tłuste (MK Jedwabne).

 
Źródła: Bork. Sp. 380; Elekt. t. 1/320, t. 2/199; Enc. Jez.; Enc. Szl. t. 10/367; Nies. t. 8/231; Sęcz.; SGKP t. 10/246, t. 15 cz. 2/46; Szl. Gal. 219; Szl. Król.; Wolff, Mazowieckie zapiski herbowe z XV i XVI wieku, nr 254, s. 54, 330; Żern. t. 2/313.