Mąkowski

Mąkowski h. Ogończyk, vel Mąkoski, czasem Makowski, rodzina kujawska, pisała się z Mąkoszyna, a pierwotnie nazywali się Mąkosz. Stanowią też odgałęzienie rodu Zbożnych (Zboże) herbu Ogończyk. Ich majątkiem gniazdowym jest Mąkoszyn, wieś parafialna, w dawnym pow. nieszawskim, obecnie pow. Konin. 

Feliks Zbożny Mąkowski, występuje w aktach poznańskich 1525 r. (AGZ Poznań). Maciej Mąkosz i Jan, synowie Wincentego, 1577 r. Stanisław, syn Maksymiliana, dziedzica Mąkoszyna, 1591 r. Stanisław, sya Marcina, oraz Mikołaj, i Andrzej, synowie Wojciecha, występują 1595 r. w aktach przedeckich. Maciej, podsędek płocki 1598 r.

Stefan, subdelegat i sądzia grodzki przedecki 1609 r. Adam, kanonik kujawski, opat jędrzejowski, poseł do Neapolu i Hiszpanii dla odzyskania sum neapolitańskich 1623 r. Sebastian 1632 r. z woj. brzeskim kujawskim, Jakub 1648 r. z woj. inowrocławskim podpisali elekcje. Stanisław, elektor 1697 r. z woj. poznańskiego.

Aleksander i Józef z woj. sieradzkim, a Franciszek i Stanisław z woj. łęczyckim podpisali elekcję 1733 r. Kazimierz i Tomasz 1764 r. w ziemi kujawskiej. Antoni, komornik ziemski wschowski 1768 r.

Mąkowscy herbu Ogończyk wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862. 

Genealogia
(osób: 51)

• MAKARY Mąkowski h. Ogończyk (ok. 1770-ok. 1815), s. Antoniego i Jadwigi Puchalskiej, dziedzic dóbr Sławęcin in. Sławencin, w pow. konińskim, które nabył 1791 r. od Łukasza Bnińskiego, sędziego ziemskiego poznańskiego (AGZ Poznań); jego syn wylegitymował się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym 1837 r. z herbem Ogończyk (Dw. Teki; Urus.; Sęcz.); ż. (ok. 1795) Delfina Bojanowska h. Junosza (ok. 1770-po 1817), c. Mikołaja, sędziego kapturowego kaliskiego, i Krystyny Chłapowskiej h. Dryja; w Herbarzu Uruskiego błędnie: Bojakowska; 2v. (26 VI 1817 Poznań) Wawrzyniec Kurnatowski h. Łodzia (ok. 1770-po 1817); ślub w parafii św. Marii Magdaleny, w Poznaniu (MK Poznań: św. Maria Magdalena); dzieci: Teodora, Erazm.

• TEODORA Mąkowska h. Ogończyk (ok. 1798-po 1830), c. Makarego i Delfiny Bojanowskiej h. Junosza; m. (ok. 1820) Józef Benedykt Patrycjusz Koczorowski h. Rogala (ok. 1785-7 XI 1855), s. Pawła i Tekli Trzcińskiej; wylegitymował się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w pierwszej połowie XIX wieku; razem z rodziną mieszkał w miasteczku Pyzdry 1825 r.; ur. Czerniejów, gub. lubelska?, zm. Rudunek Królikowski, pow. koniński; dzieci: m.in. Edward, Mieczysław (1826-1886) – Koczorowscy.

Źródła: Bork. Spis 234; Dw. Gen.; Dw. Teki (Regesty); Nies.; PSB; Urus. t. 10/289-290; Żern. t. 2/58.