Meleniewski

herb Ślepowron

herb Topacz

Meleniewski h. Ślepowron, oraz h. Topacz, vel Mieleniewski, Mieliniewski, Mieleński etc., szlachta licznie rozrodzona w pow. owruckim, na Wołyniu i Kijowszczyznie. Dla odróżnienia używali różnych przydomków, takich jak Samojlenko, Stretowicz i Wasianowicz.

Nazwisko wzięli od wsi Melenie (Mielenie) nad rzeką Irszą, w pow. owruckim (Owrucz), później radomyskim (Radomyśl). W 1571 r. było to sioło bojarów Zauszan. Później, wieś ta była zaludniona przez drobną, zapewne różnoherbową szlachtę, mazurskiego pochodzenia.

W 1628 r. Mieleniewscy (Mieleńscy) płacą od 9 dymów (gospodarstw) i 4 dymów. W 1885 r. było już 594 dymów i 3732 mieszkańców, cerkiew, 5 młynów i 5 wiatraków. Większa posiadłość ziemska – 9246 dziesięcin, tj. około 10.000 ha (w tym 2747 dz. lasów i 2417 nieużytków), należała do różnych Mieleniewskich (SGKP).

Jan, Mikołaj, Samuel i Teodor prowadzili 1683 r. proces w Trybunale lubelskim. Daniel, regent kancelarii kijowskiej 1689 r. Jan Daniel, syn Szymona, 1693 r. Andrzej i Jan podpisali elekcję 1733 r. z woj. kijowskim. Jan, starosta żytomierski 1735 r. Jan, regent grodzki żytomierski 1737 r. Bazyli, syn Bazylego, 1773 r. Tomasz, stolnik lwowski, i Aleksander, wiceregent żytomierski, synowie Michała, 1774-1791 r. Dominik, regent ziemski nowogrodzki 1778 r. Damian, regent żytomierski 1791 r. (Zap. i Wyr. Tryb. Lubel.).

Mieleniewscy herbu Ślepowron wylegitymowali się ze szlachectwa w 1803 r., zostali zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni kijowskiej.

Genealogia
(osób: 42)

• FELIKS Meleniewski z Narajówki h. Topacz (1846-1908), s. Franciszka i NN., radca stanu, kawaler honorowy suwerennego Zakonu Maltańskiego; odznaczony: papieski Order Św. Grzegorza 3 klasy, rosyjski Order Św. Stanisława 1 kl., Order Św. Włodzimierza 1 kl., Order Św. Anny 2 klasy, neapolski Order Franciszka I i perski Order Lwa i Słońca; właściciel majątku Narajówka i Dąbrówka, pow. Hajsyn, które były wianem żony Ernestyny z hr. Rzewuskich; „zasługuje ta [Narajówka] na szczególną uwagę z gustem i komfortem urządzona wiejska rezydencya. Pałac ten, w stylu starych gotyckich zamków, zbudowany przez Gelicha, architekta z Berlina, z rzadkiem u nas na wsi sztuki mularskiej wykończeniem; wnętrze jego zaleca się wykwintnem umeblowaniem, mnóstwem najrozmaitszych przedmiotów sztuki, obrazów, porcelany sewrskiej i dość sporą a starannie utrzymaną biblioteką. W parku, do którego się schodzi marmurowemi schodami, z takimże przez całą długość gmachu tarasem oraz szeregiem mniejszych i większych urn marmurowych, spotyka się nie mało piękności: fontanny, rabaty kwiatowe, najświetniej pielęgnowane, kanały z wyspą, mostkami i w maurytańskim guście altaną, dalej olbrzymie drzewa, oranżerya na wzgórzu, obok niej kaplica, oraz na krańcach pałacowego terytoryum wytwornie po nad stawem zbudowana letnia łazienka. Widok pałacu podały Kłosy w Nr 822” (Bork.; Pułaski; T. Lenczewski, Genealogie rodów utytułowanych w Polsce; SGKP t. 6/903-904); ż. (16 III 1876) Ernestyna hr. Rzewuska h. Krzywda (1848-5 VII 1908), c. Ernesta, marszałka szlachty pow. berdyczowskiego, i Konstancji Iwanowskiej h. Rogala; zm. Hyeres, Francja, lat 60, poch. tamże; dzieci: Maria, Franciszek.

• KATARZYNA Mieleniewska h. Ślepowron? (ok. 1805-po 1826), c. Tomasza i Marianny Żółtowskiej; ur. Bejzymówka, parafia Cudnów, pow. Żytomierz, jako córka właściciela cząstkowego, uwagi: „generosa”; w aktach także: Meleniewska; ci drobni posiadacze, nazywani później często w dokumentach jednodworcami, zostali pozbawieni praw szlachectwa dekretem władz carskich (MK Cudnów); m. (14 II 1826 Cudnów) Maciej Hołyński (ok. 1800-po 1826), s. Teodora i Anny Majbrodzkiej; zamieszkały Berdyczów, parafia Berdyczów, pow. Żytomierz, uwagi: „generosi”; zapowiedzi i ślub w parafii Cudnów (MK Cudnów).

Źródła: Bork. Spis 243; SGKP t. 6/339, t. 15 cz. 2/31; Urus. t. 10/306-307.