Lipowski

Lipowski h. Ciołek vel Lipowiecki, na Mazowszu, pisali się z Lipowca. 

Wieś parafialna Lipowiec Kościelny, w dawnym pow. szreńskim, w ziemi zawskrzyńskiej, obecnie leży w pow. Mława, woj. mazowieckim. W XIX wieku wieś była podzielona na Lipowiec Kościelny, Lipowiec Podborny i Lipowiec Parcele. Po raz pierwszy jest wzmiankowana w dokumentach z 1413 i 1435 r., gdy należała już do rodu Ciołków. 

Maciej z Lipowca występuje w procesie wytoczonym Krzyżakom 1413 r., jako obrabowany przez nich w czasie pokoju na 5 grzywien (Lites.). Jakub Ciołek z Lipowca, kanonik płocki 1506-1515. 

Lipowscy podpisali elekcje 1669 r. z woj. płockim i sandomierskim. Jedna gałąź przeniosła się w XVI wieku w Sandomierskie. Seweryn, poborca sandomierski 1635, ożeniony z Jadwigą Bidzińską, zmarłą 1644, umarł 1646, pochowany wraz z żoną w Opatowie (Star. Monum.). 

Ciołkowie Lipowscy zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862. 

Genealogia
(osób: 41)

• KATARZYNA Lipowska h. Ciołek (ok. 1720-po 1757), c. Hieronima i Barbary Wybranowskiej; m. (ok. 1740) Józef Sołtyk h. wł. (ok. 1715-1780), s. Michała i 1ż. Józefy Makowieckiej, miecznik pilznieński 1752, miecznik sandomierski, wreszcie chorąży sandomierski (Kor.); dzieci: Michał, Jan, Barbara, Józefa (ok. 1740-po 1770), poślubiła (ok. 1760) Adama hr. Parysa z Siecczy (ok. 1740-1817), starostę winnickiego, posła na sejm, syna Jana i Marianny Puzynianki (PSB t.25/227) – Sołtykowie.

• LUDWIK Szymon Lipowski (22 VIII 1805-po 1850), s. Andrzeja i Marianny Bykowskiej, posesor folwarku Łask; zamieszkały Dobra, parafia Marzenin, obecnie gmina Sędziejowice, pow. Łask, woj. łódzkie; ur. Siekielów, parafia Górka Pabianicka, obecnie pow. Pabianice, woj. łódzkie (Bon.; Urus.; Nejm.); ż. (5 X 1833 Pabianice) Florentyna Monika Dobiecka h. Osoria (8 V 1815-10 I 1860), c. Józefa i Scholastyki Walewskiej; ur. Sopel, parafia Waliszew, pow. Łowicz, zm. Kraków; ślub w parafii św. Mateusza (MK Pabianice: św. Mateusz); dzieci: Aniela, Adam, Waleria, Florentyna, Kazimiera, Wincenty.

Źródła: Bon. t. 14/313-314; Dw. Teki; Nejm.; Nies.; Szl. Król.; Urus. t. 9/88-90.