Wojno

Wojno h. Nałęcz, vel Woyno, Wojna, na Podlasiu, w ziemi bielskiej. Byli posłami na sejm i elektorami z woj. podlaskiego 1648 i 1674 r. (Con.).
Wojnowie wywodzą się ze wsi Wojny. W XIX wieku była to już tzw. okolica szlachecka, w pow. Wysokie Mazowieckie, składająca się z licznych, odrębnych wsi. Pierwotnie stanowiła „rozległy, kilkanaście wiorst kwadratowych obejmujący obszar na prawym dorzeczu Nurca, pomiędzy Wysokiem Mazowieckiem (na płn.) a Ciechanowcem (na płd. krańcu)”. Juź w akcie potwierdzenia posiadłości biskupów płockich z r. 1203 wymieniono: Wojnowo „cum villis attinentiis" w liczbie osad należących do kościoła w Zuzeli. Z czasem obszar ten pokrył się wsiami szlacheckimi, które rozdzielono między trzy później utworzone parafie: Wyszonki, Kuczyn i Dąbrówka. W aktach sądowych ziemi bielskiej spotykamy już w r. 1455 odrębne następujące części: Wojny Króle, Bakałarze, Krupy, Piotrowce, Izdebnik, Dąbrówka, Piecki, Pogorzel, Wawrzyńce (SGKP). Wojnowie herbu Nałęcz zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, zapisani do ksiąg szlachty guberni lubelskiej. 

• ANASTAZJA Wojno, Woyno h. Nałęcz (ok. 1765-po 1791), c. Macieja i Katarzyny Zaleskiej; ur. Zalesie, parafia Topczewo, pow. Bielsk Podlaski (MK Topczewo); m. (ok. 1785) Jan Zaleski z Zalesia (ok. 1760-po 1791), dziedzic we wsi Zalesie, parafia Topczewo; w aktach także Zalewski; dzieci: Marianna Barbara (ur. 1788 Zalesie), Klemens (ur. 1791 Zalesie) – Zalescy.

• JAN Wojno, Woyno h. Nałęcz (ok. 1760-po 1798), s. Macieja i Katarzyny Zaleskiej, prawd. dziedzic części wsi Zalesie, parafia Topczewo, pow. Bielsk Podlaski (MK Topczewo); jego syn został wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1843 r. z herbem Nałęcz, zapisany do ksiąg szlachty guberni lubelskiej, oddział podlaski (Szl. Król.; Sęcz.); ur. Zalesie, parafia Topczewo (MK Topczewo); ż. (1784 Topczewo) Franciszka Zaleska z Zalesia (ok. 1765-po 1798); w aktach także: Zalewska; ślub w parafii Topczewo, pow. Bielsk Podlaski, miejscowość: Zalesie (MK Topczewo); dzieci: Franciszek.

Źródła: Bork. Sp. 505, 512; Sęcz.; SGKP t.13/758; Szl. Król.; Żern. t.2.

herb Ślepowron

herb Trąby

Wojno h. Ślepowron i h. Trąby vel Woyno, dawniej Woyna, drobna szlachta i szlachta zagrodowa w ziemi nurskiej, gdzie są notowani w aktach od 1546 r.
Ich gniazdem są dobra Wojny (Woyny) w ziemi bielskiej, których jest kilka wsi, tj. Wojny Dąbrówka Mniejsza Kościelna, Wojny Skwarki, W. Izdebnik, W. Piecki, W. Pogorzel Zagroby, W. Stare Jakubowięta, W. Stanisławo-więta Szubicz albo Szuby, W. Bakalarze, W. Królewięta albo Króle, W. Jakubowięta  Krupy, W. Piotrasze, W. Wawrzyńce (Kap.). Czasem nazywali się chyba Wojnowiczami (Woynowicz). Co prawda, zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim ok. 1840 r. z herbem Trąby, ale w Wojnach mogła mieszkać szlachta różnych herbów, bowiem herbarze wymieniają ich także z herbami Grzymała, Nałęcz i Ślepowron.
Według kwerend dokonanych w ostatnich latach, Wojnowie pieczętują się właściwie herbem Ślepowron, natomiast herb Trąby zapożyczyli od zamożnego litewskiego rodu Woyna vel Wojna.
Genealogia
(osób: 37)

• MAŁGORZATA Wojno (ok. 1760-po 1793); m. (ok. 1779 Wąsosz) Adam Szczuka h. Grabie (ok. 1750-po 1793), burgrabia grodzki wiski 1780-1793; dziedzic dóbr Dołęgi par. Wąsosz, obecnie woj. podlaskie (MK Wąsosz); dzieci: Karol Andrzej (ur. 1780), Józef Szymon (ur. 1782), Marianna (1784-1799), Leon Maciej (ur. 1787), Gabriel Antoni (ur. 1789), Romuald Błażej Maciej (ur. 1791), Franciszek Ksawery (ur. 1793) – Szczukowie.

Michalina Wojno

(1811-1905)

• TADEUSZ Jerzy Wojno (20 III 1884-2 XI 1971), s. Ludwika i Władysławy Sawickiej, mineralog, krystalograf, specjalista w zakresie struktury kryształu; profesor i dziekan Politechniki Warszawskiej; członek Tow. Naukowego Warsz.; czynny w tajnym nauczaniu politechnicznym w Częstochowie w latach 1944-1945; ur. Warszawa, chrz. 1884, zm. tamże, lat 87, poch. Cm. Powązkowski, kw. N-IV-30 (MK Warszawa: św. Barbara; Cm. Pow.); ż. (ok. 1910) Jadwiga Heidelberger (20 VIII 1888-29 VIII 1969); zm. Warszawa, poch. Cm. Powązkowski, kw. N-IV-30; dzieci: Michalina.

Źródła: Bork. Sp. 505, 512; Kap. 595, s. 462-464; Szl. Król.; Żern. t.2/536.