Markiewicz h. Łabędź, vel Dunin-Markiewicz, na Litwie i Żmudzi, Podlasiu i w Wielkopolsce. Używali przydomków, m. in. Woronicki, Wazgiewicz i Wozgiłowicz.
Mars h. Noga (oraz h. Pilawa), vel Noga-Mars, Marss, rodzina pochodzenia zapewne śląskiego, osiadła w Małopolsce. Znani są już w XVI wieku Marsowie herbu Pilawa, drobna szlachta w pow. proszowskim.
Mejer h. Lewalt (także h. Lewalt I, Lewald, Lehwaldt Oelsen, Elsen, mylnie h. Wolda), vel Meyer, Meier, Majer, Mayer, na Pomorzu, w Prusach, Wielkopolsce, i na Litwie, używali przydomku „de Wolda”. Mają się wywodzić z Kurlandii (Inflanty). Występują w aktach od XIV wieku.
Męczyński h. Rawicz, vel Męciński, stanowią odgałęzienie rodu rycerskiego Rawitów a wywodzą się zapewne od Męcinów (Męcina, Męczyna) herbu Rawicz, którzy zamieszkiwali na terenie ziemi opoczyńskiej, chęcińskiej i pow. radomskiego. Męcinowie należą m.in. do współdziedziców wsi Skrzyńsko, obecnie pow. Przysucha, w latach 1378–1569.
Micewicz h. Jelita, vel Miciewicz, na Litwie. Rodzina wywodząca się z bojarów litewsko-ruskich. Jak się wydaje, ich gniazdem są dobra Micewicze, dawny pow. Sejny, parafia Lejpuny. W XVIII wieku byli właścicielami rozległego majątku Surdegi (o powierzchni dwudziestu kilku włók), w pow. wiłkomierskim.
Michaelis h. Hening (in. herb własny), vel Michaelis de Henning, de Henning-Michaelis, Michäelis, wywodzą się z północnej Szwecji, skąd na początku XVIII wieku przenieśli się do Kurlandii, a pod koniec owego stulecia do pow. krzemienieckiego na Wołyniu.
Miciński h. Łabędź, vel Dunin-Miciński, Mieciński, Miczyński, Mieczyński, na Mazowszu. Jedna rodzina z Dunin-Mieczyńskimi herbu Łabędź. Od nich bodaj pochodzą Micińscy herbu Pelikan.
"Non omnis moriar"Horacy, Pieśni III, 30, 6
„Ci, których kochamy, nie umierają nigdy, bo miłość to nieśmiertelność"Emily Dickinson