Bohumił h. Dołęga, vel Bogumił, w W. Ks. Litewskim, w woj. wileńskim.
Bokszański h. Topór, oraz h. Zdan, vel Bokrzański, Bukrzański, w W. Ks. Litewskim, w pow. orszańskim i oszmiańskim.
Bokszczanin h. Kos, vel Bakszczanin, Bogszczanin, Bokszanin, w W. Ks. Litewskim, w woj. wileńskim, używali przydomku „Rab”.
Ostrouch h. Szeliga, z okolicy szlacheckiej Ostrouchy, w pow. lidzkim, gm. Gonczary. Pisano ich niekiedy Ostrouchowicz.
Bołtuć h. Bokiej (in. Bokij), vel Bołtucz, ale byli także h. Dołęga oraz h. Juńczyk, w W. Ks. Litewskim, ze wsi Bołtucie koło miasta Lida, która to wieś w XIX wieku stanowiła tzw. okolicę szlachecką.
Pęperski h. Radwan, albo Pemperski, Peperski, Pęperzyński, rodzina kujawsko-pomorska, jednego pochodzenia z Pęperzyńskimi herbu Radwan, wywodząca się od Zebrzydowskich, którzy pisali się z Więcborka – obecnie gm. Więcbork, pow. Sępolno.
"Non omnis moriar"Horacy, Pieśni III, 30, 6
„Ci, których kochamy, nie umierają nigdy, bo miłość to nieśmiertelność"Emily Dickinson