Bołtuć

herb Bokiej vel Bokij

 herb Juńczyk

Bołtuć h. Bokiej (in. Bokij), vel Bołtucz, ale byli także h. Dołęga oraz h. Juńczyk, w W. Ks. Litewskim, ze wsi Bołtucie koło miasta Lida, która to wieś w XIX wieku stanowiła tzw. okolicę szlachecką.

Bołtuciowie podpisali elekcję Augusta II-go w 1697 r. z woj. wileńskim, a obiór Stanisława Augusta w 1764 r. z woj. nowogrodzkim.

Potomkowie: 1) Urbana Bołtucia, dziedzica 1557 r. dóbr Dombrówka, oraz 2) innego Urbana Bołtucia, dziedzica 1619 r. dóbr Bołtucie, wylegitymowali się ze szlachectwa 1798 r. przed deputacją wywodową wileńską z herbem Bokiej. 

Bołtuciowie zamieszkujący w ówczesnej guberni grodzieńskiej wylegitymowali się ze szlachectwa 1845 i 1861 r. z herbem Dołęga (Urus.).

Potomkowie Jana Augustynowicza Bołtucia, dziedzica dóbr Bołtucie i Hołosówka, w pow. lidzkim i Poczemion, w pow. oszmiańskim, wylegitymowali się ze szlachectwa 1817 r. przed deputacją wywodową wileńską z herbem Juńczyk.

Do herbu Dołęga należał Mikołaj Bołtuć (1893-1939), generał brygady Wojska Polskiego, dowódca grupy operacyjnej „Wschód” w armii „Pomorze” we wrześniu 1939 r., który poległ na polu chwały pod Łomiankami Górnymi nad Bzurą, w nocy 21/22 IX 1939 r. (Generałowie Polski Niepodległej).

Genealogia
(osób: 37)

gen. Mikołaj Bołtuć
(1893-1939)

• MIKOŁAJ Bołtuć h. Dołęga (20 XII 1893-21/22 IX 1939), s. Ignacego i Anny Łabuńskiej h. Zagłoba, generał brygady Wojska Polskiego, dowódca grupy operacyjnej „Wschód” w armii „Pomorze” we wrześniu 1939 r.; początkowo w armii carskiej, kapitan piechoty, następnie w Korpusie Polskim na Wschodzie 1918, dywizji strzelców gen. Żeligowskiego na Wsch. 1919; dowódca 31 pułku piechoty 1919-1921, major 1 VII 1923 r.; członek Biura Ścisłej Rady Wojennej 1922-1924, podpułkownik 1924; dowódca brygady Korpusu Obrony Pogranicza (KOP) 1928, pułkownik Straży Granicznej 1 I 1928; dowódca 4 dywizji piechoty, generał brygady 19 III 1938; dowódca Grupy Operacyjnej „Wschód” armii „Pomorze” IX 1939; odznaczony krzyżem Virtuti Militari, medalem Polonia Restituta 3 klasy, Krzyżem Walecznych 4x; ur. Petersburg, Rosja, poległ na polu chwały pod Łomiankami Górnymi nad Bzurą; poch. Warszawa, Cm. Powązkowski (Wikipedia; Generałowie Polski Niepodległej; Cm. Pow.); ż. (21 II 1925 Warszawa) Maria Wesołowska (1905-1964), pielęgniarka ZWZ i AK, uczestniczka powstania warszawskiego, odznaczona Krzyżem Zasługi z Mieczami; dzieci: Irena, Andrzej.

• RÓŻA Bołtuć h. Bokiej? (ok. 1818-po 1838), c. Józefa i Konstancji Dowgird; zamieszkała w Bołtuciach, okolicy szlacheckiej, w parafii i powiecie Lida (MK Lida); m. (13 II 1838 Lida) Józef Ostrouch h. Szeliga (ok. 1796-po 1838), s. Michała i Teresy Pytkowskiej; ślub w parafii Lida, miejscowość: Okolica Ostrouchy, uwagi: „urodzeni”, on wdowiec lat 42 z Okolicy Ostrouchy, ona panna lat 20 z Okolicy Bołtucie (MK Lida).

Źródła: Bon. t. 1/378; Bon. t. 17/243-244 (tom Uzupełnień); Urus.; T. Gajl, Herbarz polski online.