Berdo

Berdo, vel Berda, notowani w aktach metrykalnych już w I połowie XVII wieku (Kraków, Daleszyce, Płock, Kozienice). 

Berdowie otrzymali prawo nowego szlachectwa w Królestwie Kongresowym. Z nich: Karol Berdo, podporucznik wojsk polskich, otrzymał prawo nowego szlachectwa w Królestwie Kongresowym 1837 r. Został zapisany do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział kielecki.

• JADWIGA Berdo (ok. 1828-17 XII 1837), c. Karola i Teofili Szaniawskiej h. Junosza; ur. zapewne Wolica, parafia Stopnica, obecnie pow. Busko-Zdrój (Sęcz.); zm. Chęciny, lat 9 (MK Chęciny).

• KAROL Berdo (28 I 1792-po 1845), s. Karola i Zofii Brochnickiej, oficer wojsk polskich od 1825 r.; podporucznik batalionu weteranów czynnych, podporucznik komend inwalidnych; otrzymał prawo nowego szlachectwa w Królestwie Kongresowym 1837 r., został zapisany do ksiąg generalnych oraz do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział kielecki; zamieszkały ok. 1840-1845 w mieście Łomża; ur. Królewiec, Prusy; w aktach także: Karol Berda (Sęcz.; Urus.; MK Łomża); ż. (8 IX 1827 Siedlce) Teofila Szaniawska h. Junosza (ok. 1808-po 1831), c. Tomasza i Tekli NN.; ur. Włodawa (ib.); ślub w parafii św. Stanisława, w Siedlcach, miejscowości: Królewiec, Włodawa, uwagi: on lat 35, ona lat 19 (MK Siedlce: św. Stanisław); dzieci: Teodor, Jadwiga, Waleria, Hipolit, Joanna.

Źródła: Sęcz. II; Urus. t. 1/137.