Bokszczanin

Bokszczanin h. Kos, vel Bakszczanin, Bogszczanin, Bokszanin, w W. Ks. Litewskim, w woj. wileńskim, używali przydomku „Rab”.

Jerzy Bokszczanin był 1618 r. dziedzicem dóbr Uszaków, w pow. nowogrodzkim. Majątek ten przechodził na kolejne pokolenia, a został sprzedany 1712 r. Korsakowi przez praprawnuków Jerzego (Zs. Nowogr.).

Bokszczaninowie herbu Kos wylegitymowali się ze szlachectwa 1799 r. przed deputacją wywodową wileńską, 1848 r. w ówczesnej gubernii podolskiej, oraz 1889 r.

Genealogia
(osób: 51)

• FRANCISZEK Marceli Bokszczanin h. Kos (ok. 1854-1913), s. Wincentego Józefa i Julii Biszewskiej (Biszowskiej), pułkownik armii carskiej, dowódca włodzimierskiego pułku piechoty; ur. Oszmiana, ówczesna gubernia wileńska, zm. Warszawa, parafia Najświętszego Zbawiciela (Bon. Uzup.; MK Warszawa: Najświętszy Zbawiciel); ż. (1878 Warszawa) Jadwiga Anna Jabłońska (ok. 1855-po 1890), c. Cypriana i Anny Trylskiej; ślub w parafii św. Aleksandra (MK Warszawa: św. Aleksander); dzieci: Włodzimierz, Maria, Janina, Zofia, Irena.

płk Jan Bokszczanin
(1887-1940)

• ZOFIA Bokszczanin h. Kos (ok. 1890-po 1912), c. Franciszka i Jadwigi Jabłońskiej; ur. Warszawa; m. (8 VI 1912 Warszawa) Stanisław Adolf Porębski (ok. 1885-po 1912), s. Augustyna i Adelajdy Gessner; ślub w parafii św. Aleksandra, w Warszawie (MK Warszawa: św. Aleksander).

Źródła: Bon. t. 17/238-239 (tom Uzupełnień).