Munckenbeck

Munckenbeck h. własnego (in. Jeleń biały) vel Münckenbeck, Munken- beck, Munkenbek, Minkenbek, otrzymali nobilitację od Stanisława Augusta, króla polskiego 1790 r., zaś potwierdzenie tejże nobilitacji 10 XII 1791 r. (Vol. Leg.). Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Możliwe, że z pochodzenia Gdańszczanie. Krzysztof Munckenbeck (zm. 1573), kapitan kaprów króla Zygmunta Augusta (PSB t.22). Inni Münkenbekowie trudnili się przeważnie kupie- ctwem. Jan Dawid Münkenbeck (ok. 1760-1816), kupiec warszawski; od 1793 r. właściciel składu towarów żelaznych w Warszawie.
Herb — w polu zielonym jeleń srebrny z nogą przednią prawą podnie- sioną. Nad hełmem w koronie trzy pióra strusie. Herb nadany wraz z nobilitacją.

Mystkowski

Mystkowski h. Jastrzębiec, na Podlasiu. Podobno wyszli ze wsi Mystki-Rzym w ziemi bielskiej. Notowani w aktach ziemi bielskiej 1654 r. Jan, podkomorzy bielski 1649. Kazimierz, komornik ziemski bielski 1676. Adam z Mystkowic, podkomorzy mielnicki 1775. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Wydaje się, że podczas legitymacji szlacheckich nie wszyscy Mystkowscy wiedzieli do jakiego herbu należą, bywało że przedstawiciele jednej rodziny legitymowali się z dwoma różnymi herbami. 

Nieciecki

Nieciecki h. Poraj, vel Niecieski, Nieciewski, Niesiecki, Mieciecki, na Podlasiu, notowani w aktach ziemi drohickiej od 1450 r., następnie również w ziemi bielskiej.

Niedzieski

herb Pogoń

herb Prus I

Niedzieski h. Pogoń (in. Pogonia), czy nie pochodzą od Niedzielskich herbu Prus? Byli na Wołyniu, posiadali tam wieś Krzywe do 1771 r.

Nielepiec

Nielepiec h. Prus I, wiodą się z Małopolski. Ich gniazdem rodowym jest wieś Nielepice, gmina Zabierzów, dawniej w pow. chrzanowskim, obecnie pow. Kraków, woj. małopolskie. Gabriel Nielepiec, jest dziedzicem tej wsi 1596 r. Byli też właścicielami wsi Wilamowo i Osiek Dolny 1680, Grodziec 1702, Bieńkowice 1738, w woj. krakowskim. Należeli do elektorów królewskich 1733 r. z woj. krakowskiego, 1764 r. z ziemi halickiej (Zap. i Wyr. Tryb. Lubel.). Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Galicji 1782 i 1804 r. oraz w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Z nich: Andrzej, prokurator krakowski 1702. Franciszek, major wojsk koronnych 1712. 

Niemętowski

herb Pobóg
herb Sulima

Niemętowski h. Sulima, vel Niementowski, w powiecie radomskim 1729. 

Niwiński

Niwiński h. Paprzyca (in. Poprzyca, Kuszaba), vel Niewiński, na Podlasiu, przeważnie drobna szlachta, licznie rozrodzona. Używali przydomków Chreba, Książyk i być może innych. 

Noiński

Noiński h. Grzymała, rodzina podlaska. Byli właścicielami m. in. wsi Suchawa w ziemi mielnickiej 1792, Skorocice w pow. stopnickim 1858. 

Nowacki

Nowacki h. Ogończyk, w woj. sieradzkim i na Kujawach. Byli właści- cielami dóbr Wilczkowice w woj. sieradzkim 1738. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w 1853 r. bez przedstawienia herbu. Z nich Fryderyk Kazimierz, syn Franciszka, urzędnik w rządzie guberni mazowieckiej, otrzymał prawa nowego szlachectwa 1840 r. Zarówno w Spisie szlachty Królestwa Polskiego, jak i w Herbarzu Uruskiego, tenże Fryderyk wymieniony jest jako Nowacki herbu Nowacki. 

Sulej

Sulej h..., vel Suley, rodzina drobnoszlachecka w woj. lubelskim i na Podlasiu. Wymieniona w herbarzu Małachowskiego w XVIII wieku. Byli właścicielami m. in. części wsi Role, parafia Łuków, pow. Łuków, obecnie woj. lubelskie (MK Łuków).