Szomański

Szomański h. Jastrzębiec vel Bolesta-Szomański, Somański, Szumański, Szymański, rodzina mazowiecka, przeważnie drobna szlachta. Używali przydomku Bolesta. Wywodzą się ze wsi Szomanie w pow. sierpskim, parafia Jeżów. Występują w aktach mazowieckich już w 1408 r. Wymienia ich też Herbarz Paprockiego 1584 r.

Szostakowski

Szostakowski h. Łabędź vel Dunin-Szostakowski, byli na Litwie 1520, w woj. bracławskim 1632 (Nies.). Pochodzą od Szostaków herbu Łabędź.

Szpadkowski

Szpadkowski h. Szeliga, vel Szpatkowski, w dawnym woj. augustowskim. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim, przed augustowską gubernialną deputacją szlachecką ok. 1840 (Szl. Król.).

Dobrski

Dobrski h. Jastrzębiec, już Paprocki nazywa ich „domem starodawnym i zacnym, z którego wychodzili mężowie wyborni”. Wzięli nazwisko od wsi Dobre w powiecie rypińskim, a już w początkach XIV wieku założyli w woj. płockim wieś Dobrsko. Piotr, pisarz ziemski radziejowski, w nagrodę zasług dostał w 1400 r. od Władysława Jagiełły część wsi Dobre, a w 1401 r. kupił wójtostwo w Bieganowie (Urus.). Jedna linia osiedliła się w Wielkopolsce i ziemi sieradzkiej.

Szukszta

Szukszta h. Pobóg (odm.), vel Szuksta, Szuksztut, rodzina żmudzka, występująca w aktach żmudzkich w 1528 r.

Szulczewski

Szulczewski h. Sulima, wyszli może ze wsi Szulec in. Szulecz, w pow. kaliskim, gmina Marchwacz, parafia Opatówek (SGKP). 

Szumkowski

Szumkowski h. Iłgowski (in. Abdank odm.), rodzina podlaska, wyszła ze wsi Szumki w powiecie bielskim, w dawnej guberni grodzieńskiej, gminie Malesze (SGKP).

Szumowicz

Szumowicz h. Rawicz, rodzina litewska, osiedlona w woj. brześciańskim, gdzie notują ich Konstytucje sejmowe z 1697 r. (Con.). 

Szumowski

Szumowski h. Lubicz, vel Szómowski, Szomowski, licznie rozrodzona rodzina mazowiecka, przeważnie drobna szlachta.

Szumski

Szumski h. Jastrzębiec, rodzina mazowiecka, gałąź Dzierzgowskich z Szumska w ziemi ciechanowskiej. Wyszli ze wsi Szumsk w dawnym powiecie przasnyskim, parafia Dzierzgowo. Wymieniają ich Herbarze Paprockiego 1584 r. i Niesieckiego. Niektórzy już na początku XV wieku porzucili gniado rodowe, przenosząc się m. in. do woj. sandomierskiego, płockiego, kaliskiego, poznańskiego, podlaskiego, na Litwę, Ruś Czerwoną i Wołyń. Mikołaj Szumski, dziedzic wsi Łączyno Stare i części w Dzierzgówku w pow. przasnyskim, żonaty z Potencjanną Tańską, w 1647 r. zapisuje żonie na ½ swych dóbr sumę posagową (AGZ Poznań).