Sośnicki

Sośnicki h. Trąby, vel Jordan-Sośnicki, w Wielkopolsce. Używali przydomku Jordan i są chyba odgałęzieniem rodziny Jordanów.

Prawdopodobnie są jednego pochodzenia z Kolnickimi herbu Trąby, chociaż ci ostatni używali odmiany w herbie – róży między trąbami (Pap.). Paprocki pisze o nich w 1584 r. „Dom Sośnickich tamże w kaliskiem województwie, starodawny”. Piotr Sośnicki, podpisał konfederację wielkopolską 1382 r. Gniazdem rodzinnym Sośnickich jest Sośnica, pow. Pleszew, gm. Dobrzyca, ale pisali się zapewne także z Koźlątkowa. Wojciech Sośnicki, stolnik wiłkomierski i dworzanin JKMci 1630. Jego bliski krewny, Andrzej Jordan-Sośnicki, syn Jana, wymieniany jest w aktach kaliskich w latach 1676-1690 (AGZ Kalisz). Jakub Sośnicki, podpułkownik wojsk polskich, uczestnik kampanii napoleońskich i powstania listopadowego 1830-1831. Sośniccy zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, bez podania herbu.
Mają być też Sośniccy herbu Poraj, wywodzący się z Sośnicy w pow. krotoszyńskim. W XV i XVI wieku występują w aktach w Małopolsce Sośniccy herbu Topór, pochodzący od Morawickich z Morawicy. Jan Sośnicki otrzymał nobilitację na sejmie w 1775 r.

• JÓZEF Jakub Sośnicki h. Trąby (ok. 1803-po 1845), s. prawd. Mikołaja i Magdaleny NN., posesor wsi Góra i Kolnice, parafia Nowe Miasto, pow. Pleszew (MK Góra, Nowe Miasto); ż. (18 VI 1832 Dolsk) Wiktoria Radoszewska h. Oksza (1809-26 I 1882), prawd. c. Wojciecha i NN., dziedziców dóbr Wieszczyczyn (Wieszczyszyn, Wierzczycin, Wieszczycin) w pow. kościańskim; zamieszkała 1832 r. Mszczyczyn in. Mszyczyn, parafia Dolsk, pow. Śrem; w aktach także: Radaszewska; zm. Koszków (Dz. Pozn. 24/1882); ślub w parafii Dolsk, uwagi: on lat 29, ona lat 22, świadkowie: Jakub Sośnicki, propinator z Borka i Józef Szynalski kapitalista z Mszyczyna (MK Dolsk); dzieci: Piotr, Tekla, Maksymilian, Kordula.

• KORDULA Sośnicka h. Trąby, voto Madalińska (1 X 1840-2 V 1909), c. Józefa Jakuba i Wiktorii Radoszewskiej; ur. Borek, dawny pow. Koźmin, zm. Dębicz, parafia Mączniki, lat 68, wdowa, zapalenie płuc, poch. 3 V 1909, (MK Nowe Miasto, MK Mączniki); m. (1860 Borek) Józef Madaliński h. Larysa (1829-1902), s. Józefa i Nepomuceny Bilewicz, dziedzic dóbr Dębicz, parafia Mączniki (Dz. Pozn.; MK Mączniki); dzieci: m. in. Kazimiera (1864-1933), Stanisław Konstanty (1871-1937), Stefan Włodzimierz (ur. 18 IX 1877 Dębicz), Józef (ur. 1880) – Madalińscy.

Źródła: Bork. Sp. 413; Dw. Teki; Nies. t.8/463; Pap. 610; Żern. t. 2/368.